Προσμονή

Πάντα κάτι περιμένω και ξορκίζω τον καιρό
να βιαστεί στο πέρασμά του να ‘ρθει ‘κεινο που ποθώ.
Μια προσμένω καλοκαίρια, μια προσμένω χειμωνιές,
κι άθελα παρακαλάω να περάσουν οι χρονιές.

Αχ, να φύγει η Δευτέρα, πότε θα ‘ρθει Κυριακή
να περάσει η εβδομάδα κι άντε πάλι απ’ την αρχή.
Μα προπάντων περιμένω, πριν λιγάνει η ζωή,
τίποτα να μην προσμένω και να ζήσω τη στιγμή.

-Ζήσε κάθε μια στιγμή σου σαν να είναι η στερνή
μην αφήσεις τη ζωή σου να χαθεί στην προσμονή.
Τ’ αύριο δεν έχει φτάσει και το χθες έχει χαθεί,
για να ζήσεις τη ζωή σου τώρα είναι η στιγμή!

Βαγγέλης Τιτάκης
καθηγητής Θεολογίας-μουσικοσυνθέτης