Αχ, Ελλάδα

-Ο τόπος που ‘δωσε το φως δεν κάνει στο σκοτάδι
γι’ αυτό και πάντα μάχεται όποτε πιάνει βράδυ…
Χίλια θεριά τον βάλανε στο μάτι του κυκλώνα
γιατί ‘χει αδούλωτες ψυχές κι ευλογημένο χώμα.

-Αχ Ελλάδα παινεμένη σε ζηλεύουνε καημένη
τα χτυπούνε τα φτερά σου μα κρατεί το πέταγμά σου.
Αχ Ελλάδα μου μεγάλη στην κορφή σκαλώνεις πάλι
όταν σφίγγεις τη γροθιά σου και ενώνεις τα παιδιά σου.

-Κοιτίδα του πολιτισμού και των ηρώων μάνα
πολλές φορές εχτύπησες της λευτεριάς καμπάνα.
Ορθώνεις το ανάστημα σ’ όποιο εχθρό κι αν λάχει
για λευτεριά κι ιδανικά πάντοτε δίνεις μάχη.
Όσοι σε πολεμήσανε έχουν να το διηγούνται
πως των Ελλήνων οι ψυχές ποτέ δεν κατακτιούνται.

-Αχ Ελλάδα παινεμένη σε ζηλεύουνε καημένη
τα χτυπούνε τα φτερά σου μα κρατεί το πέταγμά σου.
Αχ Ελλάδα μου μεγάλη στην κορφή σκαλώνεις πάλι
όταν σφίγγεις τη γροθιά σου και ενώνεις τα παιδιά σου.

Βαγγέλης Τιτάκης
καθηγητής Θεολογίας-μουσικοσυνθέτης