Έχουν περάσει δύο μήνες από την ανάληψη καθηκόντων του νέου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και ολόκληρος ο πλανήτης εξακολουθεί να βρίσκεται αναστατωμένος, από τους αβίαστους λόγους του, την ταχύτητα των κινήσεων και απρόβλεπτων αποφάσεων που δεν παύουν να εντυπωσιάζουν.
Μέσα σε λίγες ημέρες ο πρόεδρος Τράμπ έχει αλλάξει την Αμερική και τα παγκόσμια γεωπολιτικά δεδομένα. Ο νέος πλανητάρχης επιδεικνύει το ταλέντο του προσπαθώντας να κάνει ότι υποσχέθηκε προεκλογικά, αγνοώντας νόμους γραπτούς και άγραφους, να σαμποτάρει διεθνείς συμφωνίες, της οικολογίας, του περιβάλλοντος, της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και άλλα.
Ο Τράμπ δεν προτείνει κάτι το συγκεκριμένο, η πολιτική του είναι << είπα-ξείπα >>, γκρέμισμα σε όλα και εκμετάλλευση της οικονομικής δύναμης της χώρας του. Κάποιοι εξακολουθούν να τον υποδέχονται ως σωτήρα και άλλοι τον αντιμετωπίζουν ως << προδότη >>, αφού σε δύο μήνες τα βρήκε με τη Ρωσία, με εντυπωσιακές υποχωρήσεις και δώρα, που ούτε ο ίδιος ο Πούτιν ποτέ δεν περίμενε.
Ο Αμερικανός πρόεδρος γύρισε πλάτη σε όλους τους παλιούς συμμάχους της Αμερικής, στους γείτονες της, στους Ευρωπαίους και Ασιάτες. Η αύξηση των τελωνειακών δασμών και η ελευθερία κινήσεων στο Ισραήλ να συνεχίσει την εθνοκάθαρση στην Γάζα, είναι δύο από τα κυριότερα κατορθώματά του και πολλά άλλα που αναμένεται να ακολουθήσουν από την αλλοπρόσαλλη τραμπική πολιτική του.
Η μεγαλύτερη από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Τράμπ ήταν ότι αμέσως μόλις αναλάβει καθήκοντα, θα σταματήσει τους πολέμους στην Ουκρανία και στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ και στις δύο περιπτώσεις οι εχθροπραξίες και η αιματοχυσία συνεχίζονται. Οι διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν στην αρχή μονομερώς μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας και κατόπιν με την Ουκρανία μέχρι σήμερα δεν απέδωσαν καρπούς. Εκείνο που φάνηκε ξεκάθαρο ήταν το ενδιαφέρον ΗΠΑ και Ρωσίας για τον ορυκτό πλούτο, τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας.
Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι η Ευρώπη αγνοήθηκε παντελώς, ούτε καν ζητήθηκε η άποψή της για την επίτευξη ειρήνης στην Ουκρανία. Αυτό είναι βέβαιο ότι ενόχλησε τα μέγιστα τους Ευρωπαίους εταίρους, και για αυτό έγιναν μετά όσα ακολούθησαν, σύσκεψη Ευρωπαίων ηγετών και επίσκεψη προέδρου Μακρόν και Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο.
Μετά από τα παραπάνω η Ευρώπη αποφάσισε να ξυπνήσει από τον βαθύ διπλωματικό και γεωπολιτικό της λήθαργο. Αλλεπάλληλες συσκέψεις των ευρωπαϊκών κρατών σε επίπεδο κορυφής και ανακοίνωση της προέδρου της Κομισιόν για κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, με στρατό και εξοπλισμούς όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Το ερώτημα είναι εάν μπορεί η Ευρώπη να αποκτήσει αυτόνομη αμυντική ικανότητα. Μπορεί να συγκεντρώσει μόνη της μια ικανή ειρηνευτική δύναμη έπειτα από μια συνθηκολόγηση στην Ουκρανία;
Αλλά, ακόμη και αν μπορέσει θα προλάβει; Εκτιμήσεις ειδικών αναλυτών κάνουν λόγο για υλοποίηση αμυντικού προγράμματος με ορίζοντα δεκαετίας.
Υπό αυτές τις συνθήκες ξεκίνησε τον τελευταίο καιρό η πρωτοβουλία της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου και την συμμετοχή 32-34 κρατών, να είναι έτοιμοι να συνδράμουν την επιχείρηση, που ονομάστηκε << η συμμαχία των προθύμων >>.
Στην τρίτη συνάντηση της << συμμαχίας των προθύμων >> για την Ουκρανία που έγινε προ ημερών στο Παρίσι συζητήθηκε η πιθανή ανάπτυξη << δυνάμεων εγγύησης >> στο Ουκρανικό έδαφος, θεωρώντας δεδομένο ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι σοβαρός συνομιλητής για να μπορείς να τον εμπιστευτείς στις ειρηνευτικές συνομιλίες.
Η Ελλάδα για μια ακόμη φορά συμμετείχε ενεργά στην Σύνοδο του Παρισιού όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε εμπεριστατωμένη αναφορά να μην αναπτυχθεί μάχιμη δύναμη για άσκηση πίεσης στη Ρωσία να συμμορφωθεί με επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου. Θεωρούμε ορθή την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη και ευχόμαστε ο Θεός να φωτίσει όλους τους εμπλεκόμενους, για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Ρωσοουκρανικό ζήτημα για το δικό τους καλό και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
και Facebook 
