Γαύδος! Αυτή η νοτιοδυτική άκρη της Ευρώπης είναι σίγουρα μαγική! Ένας απίστευτος προορισμός για όλους που συνδυάζει μια γαλήνια και χαλαρωτική ατμόσφαιρα, με αρκετές όμορφες πεζοπορίες όπου οι μικροί μου γιοί αρέσκονται να εξερευνούν, και εγώ να βυθίζομαι στα γαλάζια χρώματα της που την αγκαλιάζουν ολούθε…
Για τις φετινές πασχαλινές διακοπές, αποφασίσαμε με την οικογένεια μου να επισκεφτούμε τη Γαύδο. Ο καιρός όμως μας επιφύλασε ισχυρούς βοριοδυτικούς και επομένως επιλέξαμε να κατασκηνώσουμε στην ανατολική πλευρά του νησιού.
Καρτέρι με το νέο αεροβόλο
Μετά από ένα δανικό αεροβόλο που χρησιμοποιούσα τους τελευταίους μήνες αποφάσισα να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου! Ένα μεγάλο αεροβόλο αποκλειστικά για καρτερία. Έτσι, το πρώτο μου αεροβόλο ψαροντούφεκο αποτελούσε επιτέλους κομμάτι του εξοπλισμού μου, και είχα μεγάλη ανυπομονησία να το δοκιμάσω.
Παρότι ο αέρας δεν κόπαζε, αποφάσισα να επιχειρήσω μια βουτιά αφού η ζελατίνη έπρεπε να βγει από το όπλο και με «έτρωγε» να το δοκιμάσω.
Μπαίνοντας στο νερό σημάδεψα γρήγορα την περιοχή αφήνοντας μια μικρή άγκυρα της σημαδούρας μου σε έναν βράχο και προχώρησα λίγο πιο βαθιά. Είκοσι λεπτά αργότερα, και μόλις στην 7η κατάδυσή μου, επιχείρησα ένα καρτέρι κρυμμένος πίσω από ένα μεγάλο βράχο, μόλις σε 7 – 8 μέτρα βάθος…
Πολύ πιο μεγάλο από αυτό που εκτίμησα!
Ένα μεγάλο μαγιάτικο εμφανίστηκε στα δεξιά μου. Αρχικά, εκτίμησα το ψάρι να ζυγίζει μεταξύ 5-10 κιλών. Πλησίαζε αργά, αλλά όχι αρκετά για να έχω μια σίγουρη βολή. Έτσι, άφησα τη θέση μου και με συρτό πλησίασα αργά το ψάρι.
Όταν ήμουν αρκετά κοντά, στόχευσα πίσω από το μάτι του ψαριού και τράβηξα τη σκανδάλη του όπλου μου για πρώτη φορά. Η βολή ήταν πολύ καλή και η 7.5άρα βέργα διαπέρασε το ψάρι μένοντας η μισή πάνω του.
Η μάχη
Πήγα στην επιφάνεια και παρατήρησα τις αντιδράσεις του μεγάλου ψαριού. Η ζημιά που δημιούργησε η βέργα ήταν σημαντική και το ψάρι, βρισκόμενο σε σοκ, έκανε επανειλημμένα σπασμούς, εκβάλλοντας τέσσερα ψάρια περίπου 40εκ.
Σε αυτό το σημείο, κοιτώντας το μεγάλο ψάρι από την επιφάνεια, φαινόταν σαν ένα ψάρι περίπου 30 κιλών να υποφέρει. Δεν απόλαυσα τη σκηνή που αντίκριζα παρόλο που το ψάρι των ονείρων μου κατέληγε στο τέλος της πετονιάς μου. Ένιωθα περισσότερο σαν να βασάνιζα ένα μεγάλο θηλαστικό, πραγματικά ένιωθα σαν να είχα χτυπήσει μία φώκια ή ένα δελφίνι.
Το ψάρι στη συνέχεια άρχισε να κολυμπά προς τα βαθιά με πολύ ένταση, σέρνοντάς με κυριολεκτικά με μεγάλη δύναμη. Δεν υπήρχε νόημα να τραβήξω προς την αντίθετη κατεύθυνση για να το κουράσω. Το ψάρι ήταν πολύ δυνατό και ήμουν πολύ προσεκτικός ώστε να μην παγιδευτώ στο σχοινί.
Ενστικτωδώς, κατάφερα να αλλάξω την πορεία του ψαριού τραβώντας σε συνεχή γωνία 90 μοιρών, μέχρι που αργά-αργά η κατεύθυνσή του ήταν προς την ακτή.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως ως αεροβόλο, η πετονιά δεν κλιπάρεται στην ουρά της βέργας αλλά είναι κλιπαρισμένη σε ένα πλαστικό οδηγό που μεταφέρεται ελεύθερα στην βέργα με αποτέλεσμα κατά την κίνησή μου κάθετα στην πορεία του ψαριού (και αντίθετα από την πλευρά που χτυπήθηκε) να μετατοπιστεί περίπου στο μέσο της βέργας, ακριβώς πάνω στο ψάρι.
Αυτό μου έδωσε και την δυνατότητα να επηρεάσω την κατεύθυνση του ψαριού πιο εύκολα αφού είχα μοχλό πολύ κοντά στο κέντρο βάρους του ψαριού.Το ψάρι πλέον κολυμπούσε προς την ακτή και εγώ αργά μάζευα τα μέτρα που μου είχε πάρει. Η απόστασή μας γίνονταν όλο και μικρότερη.
Κολυμπώντας προς την παραλία
Καθώς πλησιάζαμε την παραλία, η οικογένειά μου, που παρακολουθούσε από την ακτή, είδε τη μεγάλη ράχη να βγαίνει από τη θάλασσα και την ουρά να ταράζει την επιφάνεια. Νόμιζαν ότι ένας καρχαρίας με ακολουθούσε! Σαράντα λεπτά μετά την βολή, φτάσαμε επιτέλους στην παραλία. Έχοντας το ψάρι πλέον πολύ κουρασμένο και ίσα που κολυμπούσε, προσπάθησα να αρπάξω την ουρά, αλλά το χέρι μου μπόρεσε να πιάσει κάτι λιγότερο από το μισό της περιφέρειάς της.
Τότε μόνο συνειδητοποίησα το πραγματικό μέγεθος του ψαριού. Βγαίνοντας στη στεριά, κατάφερα να δέσω την ουρά και να την τραβήξω έξω από το νερό, όπου ένας ντόπιος με βοήθησε να το ανεβάσουμε στο φορτηγό του. Το μεταφέραμε στο λιμάνι του νησιού, για να μπορέσουμε να το ζυγίσουμε και να το καθαρίσουμε.
Η εύρεση της ζυγαριάς όμως, ήταν μια αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα πρόκληση αναγκάζοντας μας να τριγυρίζουμε για ώρα σε όλο το νησί. Επομένως αφαίρεσα τα εντόσθια του ψαριού προτού βρεθεί η ζυγαριά. Εντέλει, το ψάρι ζυγίστηκε αργότερα 57 κιλά (καθαρισμένο)!
Αξέχαστη εμπειρία
Στο σύνολο της, η εκδρομή στη Γαύδο με την οικογένειά μου ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, κατάφερα να δοκιμάσω το νέο μου όπλο και να πιάσω με την πρώτη του βολή, ένα μεγάλο μαγιάτικο με βάρος πάνω από 60 κιλά.
Τις υπόλοιπες μέρες απολαύσαμε πολλά γεύματα από το ψάρι με ντόπιους και ήμουν ευγνώμων για την ευκαιρία να περάσω ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά μου και να εξερευνήσω το όμορφο νησί της Γαύδου σε αυτήν την περίοδο όπου οι επισκέπτες είναι λιγοστοί.
Όλα αυτά συνέβησαν μια μέρα πριν από τα 37α γενέθλιά μου!
Ευχαριστώ τη θάλασσα για αυτό το αξέχαστο δώρο!
Πηγή: boatfishing
και Facebook 
