του Χρήστου Εμμ.Στρατάκη*
Οι πρόσφατες εκδηλώσεις στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, κατέδειξαν το μεγάλο μέγεθος του προβλήματος των κόκκινων δανείων σε πολίτες και επιχειρήσεις, την ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει να μένει απαθής μπροστά στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από τα διάφορα funds.
Σήμερα, είναι γεγονός ότι η ακρίβεια, ο πληθωρισμός, οι αυξήσεις επιτοκίων, οι αποτυχημένες απαντήσεις στις προκλήσεις της ενεργειακής κρίσης, δοκιμάζουν ακόμη μια φορά τις αντοχές νοικοκυριών και επιχειρήσεων και καθιστούν σε πολλές περιπτώσεις αδύνατη την αποπληρωμή των δανείων.
Οι τράπεζες, αντί της διευκόλυνσης των ρυθμίσεων με βάση τις δυνατότητες των δανειοληπτών, προβαίνουν μαζικά στην πώληση των δανείων. Χιλιάδες πλειστηριασμοί κατοικιών επισπεύδονται, πλέον από τις εταιρίες που έχουν αγοράσει ή αγοράζουν τα δάνεια αποβλέποντας στο γρήγορο κέρδος τους. Ο εξωδικαστικός μηχανισμός του πτωχευτικού κώδικα που ψήφισε πριν από δύο χρόνια η κυβέρνηση έχει αποτύχει πανηγυρικά.
Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία λήφθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα και η οποία ανοίγει διάπλατα το δρόμο στις Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις να επισπεύδουν πλειστηριασμούς.
Αυτό οδηγεί σε έναν σταδιακό αφελληνισμό των ελληνικών επιχειρήσεων, αφελληνισμό της ελληνικής γης, της κατοικίας του Έλληνα, της περιουσίας του Έλληνα αγρότη.
Είναι γι’ αυτό επιβεβλημένο να αποκατασταθεί το πλέγμα προστασίας της κύριας κατοικίας που προέβλεπε ο Ν.3869/2010 της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι ήταν ο μοναδικός νόμος που στήριξε πραγματικά την πρώτη κατοικία και τα ευάλωτα νοικοκυριά.
Όμως, τι μπορούμε να κάνουμε απο δω και πέρα;
Το τελευταίο διάστημα, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, έχει καταθέσει προτάσεις νόμου και τροπολογίες που έχουν ως σκοπό την επαναφορά του Ν.3869/2010, προσαρμοσμένου στα νέα δεδομένα. Σ’ αυτές τις καλά επεξεργασμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες, καταθέτω κι εγώ στον δημόσιο διάλογο ορισμένες προσθήκες-προτάσεις που θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να δεσμεύσουν την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά από τις εκλογές, αν θέλουμε να ελπίζουμε σε μία κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη λύση του προβλήματος των κόκκινων δανείων.
– Δυνατότητα συνεισφοράς του Δημοσίου στις περιπτώσεις που ο οφειλέτης αδυνατεί να καλύψει πλήρως τη δόση της ρύθμισης και να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί για μία ορισμένη περίοδο στη ρύθμιση για την εξαίρεση της κατοικίας από τη ρευστοποίηση
Το αναγκαίο ποσό, μάλιστα, μπορεί να απαιτηθεί/αντληθεί εκ μέρους του Δημοσίου από τα έσοδα των τραπεζών από τις προμήθειες και τις χρεώσεις για συναλλαγές, μεταφορές, προμήθειες καρτών κ.ά, μια απαρχαιωμένη και απαράδεκτη πρακτική στην εποχή των ψηφιακών συναλλαγών. Μάλιστα, τα κέρδη τους απ’ αυτά τα «χαράτσια» ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο!
Επιπρόσθετα, μπορεί να δοθεί η δυνατότητα αποπληρωμής μέσα σε χρονικό διάστημα έως και 35 έτη, κάτι που θα οδηγήσει σε προσιτές καταβολές και μάλιστα με τη δυνατότητα μειωμένων καταβολών υπό προϋποθέσεις, για την αρχική τουλάχιστον περίοδο.
– Προστασία αγροτικής περιουσίας που είναι το μοναδικό μέσο του αγρότη για να παράξει εισόδημα και να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. Τυχόν ρευστοποίηση της ακίνητης αγροτικής περιουσίας ουσιαστικά οδηγεί στην περιθωριοποίηση των οφειλετών και τον αποκλείουν από την άσκηση του μοναδικού επαγγέλματος, το οποίο με βάση την πείρα και τα προσόντα του είναι σε θέση να ασκήσει-αγρότης ή κτηνοτρόφος.
– Τήρηση και Συμμόρφωση με τον Κώδικα Δεοντολογίας πιστωτικών ιδρυμάτων και Funds κάτι που δυστυχώς δεν εφαρμόζεται, ενώ προβλέπεται ρητά.
Η εκχώρηση των απαιτήσεων δεν προϋποθέτει απόρριψη πρότασης εξαγοράς από τον δανειολήπτη ή συναίνεσή του ή τουλάχιστον προηγούμενη ενημέρωσή του. Έτσι πολλοί δανειολήπτες αναλώνονται σε επιχειρήματα περί παράνομης μεταβίβασης κ.ο.κ. ενώ η ουσία βρίσκεται αλλού: στον έλεγχο του ύψους της οφειλής και στην υποχρέωση τήρησης του Κώδικα Δεοντολογίας και των αρχών της καλόπιστης διαπραγμάτευσης.
Ο Κώδικας προβλέπει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο συμπεριφοράς των πιστωτικών ιδρυμάτων και των Funds σε περιπτώσεις καθυστερημένης ή καθόλου εξυπηρέτησης των απαιτήσεών τους, εξειδικεύοντας τις γενικότερες αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.
Και αυτό είναι ένα νομικό όπλο που μπορεί να αξιοποιηθεί από τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, ώστε να αντικρούσουν τη βορά των Funds.
Τέλος, αναφορικά με τα αιτήματα της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, δηλώνουμε παρών και στηρίζουμε τις προσπάθειες εξυγίανσης και τον αγώνα της, καθώς εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της με τιμιότητα και κυρίως συναινετική διάθεση και θα αξιοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα μέσα στο αγωνιστικό πλαίσιο στο οποίο θα προχωρήσει μαζί με τους άλλους κοινωνικούς φορείς.
Η ακίνητη περιουσία της Ένωσης ανήκει στους αγρότες-μέλη της και στις επόμενες γενιές. Εκεί δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε ότι θα παραμείνει.
* Ο Χρήστος Εμμ. Στρατάκης είναι γεωπόνος, BSc–MSc & Πληροφορικός, BSc–MSc.
Yποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου
και Facebook 
