Τι μάθαμε από την συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας της κυβέρνησης; Κυρίως από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας;
Οτι η Δημοκρατία είναι πολυτέλεια. Οτι ο πολίτης δεν πρέπει να ασχολείται με την Δημοκρατία, αλλά μόνο με την τσέπη του, αφού, τα δημοκρατικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατώνται με τις υποκλοπές, αποτελούν ζητήματα για τα οποία δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς, λες και είναι ζητήματα ελάχιστης ή και δευτερεύουσας σημασίας.
Οτι η Δημοκρατία δεν έχει σχέση με την οικονομία. Ούτε το ποιος κα ύστερα από ποιες διαδρομές, αποφασίζει την πορεία της χώρας σε αυτήν ή την άλλη κατεύθυνση. Λες και το ποιος παίρνει τις αποφάσεις για το που πάνε τα χρήματα, και ο πλούτος της χώρας, δεν είναι κάτι που αφορά τον πολίτη αλλά μόνον τον κυρίαρχο Πρωθυπουργό, τους ισχυρούς παράγοντες του κόμματος του, τα ισχυρά λόμπυ ολιγαρχών και τα ισχυρά κατεστημένα. Επίσης μάθαμε, ότι ουδείς δικαιούται να ελέγχει αυτήν, την καθόλου διαφανή διαδικασία, κρατώντας την απόρρητη και στο σκοτάδι, και ότι η εξουσία δεν λογοδοτεί ούτε απολογείται.
Ευτυχώς, υπάρχει ένα εύρημα σε πρόσφατη δημοσκόπηση, όπου αποτυπώνεται ότι οι πολίτες σε ποσοστό 59% πιστεύουν ότι οι παρακολουθήσεις κακώς έγιναν και αποτελούν σοβαρό πλήγμα, ή πλήγμα για την Δημοκρατία. Ενα ποσοστό, διόλου ευκαταφρονητο, της τάξης του 23% εκτιμά ότι οι παρακολουθήσεις κακώς έγιναν , αλλά υπάρχει και μια υπερβολή γύρω από το θέμα.
Επομένως, είναι πλήγμα για την Δημοκρατία, η ύπαρξη παρακολουθήσεων πολιτικών και στρατιωτικών στελεχών, με ενδεχόμενο εκβιασμό, αφού δεν προέκυψε αποπομπή ή παραπομπή των παρακολουθούμενων ούτε αποσαφηνίστηκε πως έβλαψαν ή ήταν έτοιμοι να βλάψουν την εθνική ασφάλεια, αντίθετα επιβραβεύτηκαν με παραμονή στα γρανάζια της εξουσίας που ασκούσαν και πριν την παρακολούθηση. Ενώ η τύφλωση της πολιτικής μπροστά στην διαφθορά, γεννά αίσθημα επιβράβευσης της, μαζί και το γενικευμένο αίσθημα της ατιμωρησίας.
Ο πολίτης έχει ευθύνη και υποχρέωση να αντισταθεί στην επιχείρηση του συλλογικού μυθριδατισμού, του συλλογικού εθισμού της κοινωνίας σε τοξικές πολιτικές συμπεριφορές.
Οι ελογές θα σκιάζονται από τις υποκλοπές, την διαφθορά, την έλλειψη διαφάνειας, την ανεργία την ακρίβεια, την φτώχεια, την έλλειψη φαρμάκων, την αδυναμία ανταπόκρισης σε βασικές ανάγκες, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, (έπονται και επιχειρήσεις, και αγροτικές γαίες), τα θέματα εγκληματικότητας και ασφάλειας.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, θα πρέπει να αποδείξει πόσο αντιπροσωπευτική είναι, πόσο αντιλαμβάνεται τα αιτήματα και τις αγωνίες των λαϊκών στρωμάτων, και ότι Κυβέρνηση και θεσμοί, δεν είναι γραφεία εξυπηρετήσης των κάθε λογής επενδυτών και φορείς πελατειακής διαχείρισης του κράτους, με υπερ-συγκέντρωση, ιδιοποίηση και νομή της εξουσίας αυτής καθ αυτής.
και Facebook 
