Προφανώς δεν είναι συντεχνιακό ζήτημα η αντίδραση του Τοπικού Παραρτήματος Κρήτης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για το Νομοσχέδιο, που έρχεται σε διαδικασία της διαβούλευσης, για την μετατροπή των 5 εμβληματικών Μουσείων της Χώρας σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ανάμεσα στα οποία και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Λίγο πριν τις εκλογές, και με νωπή την διαχείριση της αρχαιολογικής Συλλογής Στερν, τις αξιώσεις αντιδάνειου, πίσω από τον δανεισμό, (εφόσον προκύψει), μέρους των Μαρμάρων του Παρθενώνα, έρχεται το Νομοσχέδιο, από το οποίο κοντολογίς, το μόνο που τελικά θα προκύψει, είναι ο διορισμός διοικητικών συμβουλίων που, προφανώς με υψηλές αμοιβές και στοιχισμένα τα μέλη του σε κατευθυνόμενες εντολές, θα αποφασίζουν την διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τα έσοδα που αυτή αποφέρει στο Δημόσιο Ταμείο.
Εν κατακλείδι, είναι οι αρχαιολογικοί θυσαυροί εμπορεύματα;
Ποιος θα έχει την διαχείριση του πρίγκιπα των κρίνων, των εδωλίων της Θεάς των Όφεων, του δίσκου της Φαιστού, του εδώλιου του ταυροκαθάπτη, της Παριζιάνας; Που και για πόσο θα τα δανείζει;
Είμαστε διατεθειμένοι να μην τα δούμε ποτέ ξανά όσο ζούμε ή όσο ζουν τα παιδιά μας στο Μουσείο Ηρακλείου;
Περί αυτού πρόκειται.
Ποιοι ιδιώτες (έχουμε γνώση επιλογών και διορισμών ημετέρων αμφίβολων προσόντων με παχυλές αμοιβές), θα φροντίζουν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, το κατ εξοχήν Μουσείο του Μινωικού Πολιτισμού για την απόκτηση, αποδοχή, φύλαξη, συντήρηση, καταγραφή, τεκμηρίωση, έρευνα, μελέτη, δημοσίευση και κυρίως έκθεση και προβολή στο κοινό αντικειμένων που χρονολογούνται από τους απώτατους χρόνους της προϊστορικής εποχής έως την υστερορωμαϊκή περίοδο;
Οι αρχαιολόγοι πήραν θέση. Είναι ώρα να πάρουμε κι εμείς οι πολίτες. Έχουμε και μια ιστορία να υπερασπιστούμε. Όπως το κάναμε το 79.
και Facebook 
