Ένας 17χρονος που πάσχει από το «σύνδρομο του λυκάνθρωπου» αποκάλυψε ότι τον παρενοχλούσαν σε όλη του τη ζωή λόγω της σπάνιας πάθησής του, αλλά ορκίστηκε να «είναι πάντα ευτυχισμένος και να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους».
Ο Λαλίτ Πατιντάρ είναι μαθητής από το μικρό χωριό Ναντλέτα στο Μάντια Πραντές της Ινδίας. Όλο του το σώμα είναι καλυμμένο με τρίχες από την ηλικία των έξι ετών, όταν διαγνώστηκε με υπερτρίχωση, μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση που πιστεύεται ότι έχει βρεθεί μόνο σε περίπου 50 άτομα από τον μεσαίωνα μέχρι σήμερα.
Η πάθηση του σημαίνει ότι ξεχώριζε σε όλη του τη ζωή, με αποτέλεσμα να τον αποκαλούν « το πιθηκάκι» οι άσπλαχνοι συμμαθητές του που έλεγαν ότι φοβούνται ότι θα τους δαγκώσει.
Όμως, παρά τον εκφοβισμό του, μίλησε για τη θετική του άποψη για τη ζωή, λέγοντας ότι τώρα ονειρεύεται να γίνει ένας επιτυχημένος Youtuber.
«Προέρχομαι από μια κανονική οικογένεια, ο πατέρας μου είναι αγρότης και αυτή τη στιγμή είμαι τελειόφοιτος του λυκείου και σπουδάζω στη 12η τάξη. Ταυτόχρονα βοηθάω τον πατέρα μου στις αγροτικές του εργασίες», δήλωσε ο Λαλίτ.
Είχα αυτά τα μαλλιά σε όλη μου τη ζωή, οι γονείς μου λένε ότι ο γιατρός με ξύρισε κατά τη γέννησή μου, αλλά δεν είχα πραγματικά παρατηρήσει ότι κάτι ήταν διαφορετικό πάνω μου μέχρι που ήμουν περίπου έξι ή επτά ετών. Τότε ήταν που παρατήρησα για πρώτη φορά ότι οι τρίχες μεγάλωναν σε όλο μου το σώμα όπως σε κανέναν άλλο που ήξερα.
Από τότε ανακάλυψα ότι αυτό οφείλεται στο ότι έχω μια πάθηση που ονομάζεται υπερτρίχωση. Είναι σπάνια και απ’ όσο γνωρίζω μόνο πενήντα άνθρωποι στον κόσμο έχουν προσβληθεί από αυτήν.
«Δεν υπάρχει ιστορικό παθήσεων τριχοφυΐας στην οικογένειά μου, είμαι ο μόνος που έχει αυτή την ασθένεια», δήλωσε ο έφηβος.
Η υπερτρίχωση χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική ποσότητα τριχοφυΐας σε όλο το σώμα.
Υπάρχουν δύο διακριτοί τύποι υπερτρίχωσης: η γενικευμένη υπερτρίχωση, η οποία εμφανίζεται σε ολόκληρο το σώμα, και η τοπική υπερτρίχωση, η οποία περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
Η υπερτρίχωση μπορεί να είναι είτε εκ γενετής, είτε να έχει αποκτηθεί αργότερα στη ζωή.
Η ανίατη πάθηση προκαλεί την ανάπτυξη μη φυσιολογικών ποσοτήτων λεπτών τριχών μήκους έως και δύο ιντσών στο πρόσωπο, τα χέρια και άλλα μέρη του σώματος ενός ατόμου.
Αρκετοί καλλιτέχνες του τσίρκου του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, όπως η Τζούλια Παστράνα, είχαν υπερτρίχωση. Πολλοί από αυτούς εργάζονταν ως «φρικιά» και προωθούνταν ως έχοντες χαρακτηριστικά που έμοιαζαν με ζώα.
Όμως ο Λαλίτ ζει μια φυσιολογική ζωή παρά τη σπάνια διάγνωσή του. Παρακολουθεί το σχολείο και βοηθά στη φάρμα της οικογένειάς του, ενώ έχει αρχίσει να γράφει ιστολόγια και να δημιουργεί βίντεο.
Πολλοί άνθρωποι ρωτάνε πώς είναι αυτό το παιδί έτσι, πώς είναι, έχει όντως τρίχες σε όλο του το σώμα, υπάρχει κάποια θεραπεία γι’ αυτό, βλέπω γονείς να απομακρύνουν τα μικρά τους παιδιά από κοντά μου, με στενοχωρεί η σκέψη ότι τον φοβούνται.
Ωστόσο, δεν ήταν όλα άσχημα για τον Λαλίτ και έχει μάθει να αποδέχεται την τριχοφυΐα του και ξέρει ότι δεν θα τον εμποδίσει να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή.
‘Σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι έχω τρίχες σε όλο μου το σώμα και ότι διαφέρω από τους κοινούς ανθρώπους με έναν καλό τρόπο, είμαι μοναδικός’, είπε. ‘Σιγά σιγά όλοι στην οικογένειά μου άρχισαν να νιώθουν φυσιολογικά γι’ αυτό και οι φίλοι μου επίσης με ενθάρρυναν πολύ.
‘Έμαθα πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της πορείας μου, κυρίως έμαθα ότι είμαι ένας στο εκατομμύριο, δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάω και να ζω τη ζωή στο έπακρο θέλω πάντα να προχωράω μπροστά και να είμαι ευτυχισμένος.
“Είμαι διαφορετικός, αλλά τις περισσότερες φορές οι διαφορές μας είναι τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά μας και είμαι περήφανος που είμαι ο εαυτός μου.
Πηγή: https://www.dailymail.co.uk/
και Facebook 
