Λία Αραμπατζή: "Τολμάς;" – Συνέντευξη για το "Βιβλίο της παρέας"

ΛΙΑ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ

Η Λία Αραμπατζή γεννήθηκε στις Σέρρες το 1995. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής του ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας στις Σέρρες και τα τελευταία χρόνια εργάζεται στον τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου. Λατρεύει να απαθανατίζει στιγμές με τη φωτογραφική της μηχανή και να χάνεται στη μαγεία της κουζίνας. Η συγγραφή είναι κάτι που την ενδιέφερε από παιδί. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Η Εκδίκηση της Σειρήνας, κυκλοφόρησε το 2021 από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Το Τολμάς; είναι το πρώτo της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η Δανάη νιώθει τον κόσμο της να γκρεμίζεται όταν η καλύτερό της φίλη αυτοκτονεί. Το αποχαιρετιστήριο γράμμα που της αφήνει, την επηρεάζει ψυχολογικά και της δίνει την ώθηση που χρειάζεται για να αλλάξει εξολοκλήρου τη ζωή της.
Έτσι, παίρνει την απόφαση να δημιουργήσει μία λίστα με δέκα πράγματα που φοβάται να τολμήσει ως εκείνη τη στιγμή. Οι λέξεις της την οδηγούν στη Θεσσαλονίκη και σε μία αναπάντεχη γνωριμία με τον ζωγράφο Ορφέα Κομνηνό. Εκείνος δέχεται να τη βοηθήσει στην επίτευξη του κάθε στόχου της με αντάλλαγμα να ποζάρει για έναν από τους πίνακές του.
Ξαφνικά, η Δανάη βουτάει σε άγνωστα νερά, φτάνοντας πολλές φορές στα όριά της, για να βρει αυτό που έχει χάσει εδώ και καιρό, τον εαυτό της…

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Υπήρξε κάποιο κίνητρο για να γράψετε το νέο σας μυθιστόρημα;

Το πρώτο μου βιβλίο, «Η Εκδίκηση της Σειρήνας» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονα κοινωνικά στοιχεία. Ήθελα να γράψω κάτι διαφορετικό. Έτσι αποφάσισα να εστιάσω στην αισθηματική λογοτεχνία. Το «Τολμάς;» ξεκίνησα να το γράφω στα μέσα της δεύτερης μεγάλης καραντίνας. Είχα ανάγκη από μία ανάλαφρη και αισιόδοξη νότα. Η Δανάη και ο Ορφέας μου κράτησαν συντροφιά κάνοντας την μουντή καθημερινότητα, πολύχρωμη.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας "προδίδει" μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;

Μερικά «κομμάτια» της Δανάης είναι και δικά μου. Κάποιες φοβίες που μας ενώνουν είναι ακόμα γραμμένες και δεν έχουν σβηστεί από τη δική μου λίστα. Εύχομαι να τα καταφέρω κάποια στιγμή.

Είναι κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός από το βιβλίο αληθινό;

Όχι. Το «Τολμάς;» είναι καθαρά προϊόν της φαντασίας μου.

Ποιο ή ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας;

Να ζει τη ζωή του δίχως «αλλά» και «αργότερα».

Τι σας εμπνέει στην καθημερινότητα σας;

Τραγούδια, λέξεις και καταστάσεις. Κάτι ασήμαντο για το άλλους για εμένα μπορεί να είναι η έμπνευση για ένα ολόκληρο κεφάλαιο.

Την περίοδο που γράφετε, μπορείτε να διαβάσετε παράλληλα άλλα βιβλία κι αν ναι, έχει τύχει να σας επηρεάσει κάποιο βιβλίο στην εξέλιξη της συγγραφής του δικού σας;

Τα βιβλία «τρέφουν» το μυαλό μου. Αν δεν διαβάζω, δεν μπορώ να γράψω. Όταν πιάνω ένα βιβλίο στο χέρι βυθίζομαι στην ιστορία του και μεταφέρομαι στον κόσμο που ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει. Όσο ακόμα βρίσκομαι μαγεμένη από τις λέξεις, μου είναι ευκολότερο να συνεχίσω τη δική μου ιστορία. Νομίζω πως κάθε βιβλίο που έχω διαβάζει στη ζωή μου, μου έχει προσφέρει κάτι.

Όταν ξεκινήσατε να γράφετε το βιβλίο σας  "Τολμάς;" είχατε αποφασίσει ήδη ποιο θα ήταν το τέλος;

Όχι. Ήρθε στην πορεία. Η ιστορία εξελίσσεται ανάλογα με τα νούμερα της λίστας της Δανάης. Θεωρώ ότι το τέλος είναι το ιδανικό.

Ποιος είναι ο αγαπημένος ήρωας του βιβλίου σας και γιατί;

Χωρίς δεύτερη σκέψη, η Δανάη. Μέσα στις σελίδες, βλέπουμε τον χαρακτήρα της να εξελίσσεται και να ωριμάζει. Είναι δυνατή, αισιόδοξη και αυθόρμητη. Μπορώ να πω ότι τη θαυμάζω και ότι θα ήθελα να γίνω σαν και εκείνη.

Ποια ικανοποίηση λαμβάνετε από την συγγραφή;

Λατρεύω τη συγγραφή. Με αφήνει να μεταφέρω τις σκέψεις μου και να εμφανίζω την παλέτα των συναισθημάτων μου. Προσωπικά για έμενα, είναι η ψυχοθεραπεία μου.

Μας συστηθήκατε με ένα αστυνομικό αισθηματικό (Η Εκδίκηση της Σειρήνας) . Τώρα με αισθηματικό κοινωνικό (Τολμάς;) .Το επόμενο τι θα είναι; Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον;

Το επόμενο δεν το έχω κατατάξει ακόμα σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Θα έλεγα ότι είναι μυστηρίου που ίσως εξελιχθεί σε ψυχολογικό θρίλερ. Δεν μπορώ να πω πολλά ακόμα. Είναι νωρίς.

Με εκτίμηση
Λίτσα Λαμπρακοπούλου