Η αντιπυρική προστασία στην Ελλάδα
Σε πύρινο συναγερμό βρίσκονται οι δυνάμεις της αντιπυρικής προστασίας στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των πυρκαγιών, με στόχο την άμβλυνση των καταστροφικών επιπτώσεων των δασών, των καλλιεργειών και την προστασία της ζωής των πολιτών.
Κάθε χρόνος που περνάει η κατάσταση με τις φωτιές γίνεται χειρότερη, χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων καταστρέφονται μαζί με τους οικισμούς που είναι κτισμένοι μέσα σε αυτούς.
Το φαινόμενο αυτό είναι επαναλαμβανόμενο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, αρκεί να ρίξουμε μία ματιά τι συμβαίνει από την μια άκρη του πλανήτη στην άλλη.
Η Καλιφόρνια των Η.Π.Α καίγεται για εβδομάδες.
Τεράστιες πυρκαγιές κατέστρεψαν μεγάλες εκτάσεις και κατοικίες στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Νότια Γαλλία και αλλού.
Για πρώτη φορά φέτος όπως φαίνεται έχουν εκδηλωθεί μεγάλες πυρκαγιές ακόμη και στην Βρετανία.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας δεν έχει νόημα να παρακολουθούμε το φαινόμενο, να το περιγράφουμε, να το συζητούμε και να το σχολιάζουμε .
Δεν έχει κανένα νόημα να αγανακτούμε και να πολιτικολογούμε, όπως δεν έχει νόημα να περιμένουμε κανένα θαύμα για να γλυτώσουμε από τις φωτιές, γιατί απλά δεν πρόκειται οι φωτιές να σταματήσουν με ένα θαύμα.
Φυσικά δεν είναι λύση να περιμένουμε οι πολίτες να συνηθίσουν να ζουν με τις φωτιές, όπως έμαθαν να ζουν με τους σεισμούς τα τελευταία χρόνια.
Ούτε βέβαια αποτελεί λύση να περιμένουμε μοιρολατρικά με σταυρωμένα χέρια , αν θα σωθούμε ή αν τελικά καούμε.
Τίποτα από όλα αυτά δεν πρέπει να επικρατήσει ως αντίληψη στη κοινωνία.
Αντίθετα η εθνική τραγωδία στο Μάτι ήταν το σημείο καμπής για την αλλαγή του μοντέλου αντιμετώπισης των πυρκαγιών στην Ελλάδα.
Μετά ήρθε η περυσινή καταστροφική πυρκαγιά στην Βόρεια Εύβοια που απέδειξε ότι δεν έχει νόημα να αντιμετωπίζεις κάθε χρόνο ένα πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο χωρίς αποτέλεσμα.
Η αντιπυρική προστασία στην Ελλάδα συνεχώς ενισχύεται.
Ο αντιπυρικός σχεδιασμός έχει αλλάξει με σημαντική βελτίωση και στην πρόληψη και στην καταστολή.
Πρώτο βήμα ήταν η θωράκιση της αντιπυρικής προστασίας με περισσότερα επίγεια και εναέρια μέσα.
Έχει αποδειχθεί ότι όσα πυροσβεστικά οχήματα και πυροσβέστες και να υπάρχουν, την διαφορά στη μάχη με τη φωτιά την κάνουν τα εναέρια μέσα.
Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια η χώρα μας διαθέτει διπλάσιο αριθμό εναέριων πυροσβεστικών μέσων και το επόμενο διάστημα θα ενισχυθεί ακόνη περισσότερο όπως έχει προβλεφθεί από το ταμείο ανάκαμψης..
Δεύτερο βήμα που έγινε είναι η εφαρμογή του σχεδίου οργανωμένης απομάκρυνσης των πολιτών με εκκενώσεις οικισμών που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο, κατόπιν πρότασης του Αξιωματικού Πυροσβεστικής και απόφασης του κατά τόπο αρμόδιου Δημάρχου.
Μπορεί κάποιοι να γκρινιάζουν για τις εκκενώσεις αλλά δεν πειράζει, γιατί το κακό που έγινε στο Μάτι δεν οφείλεται στην αναποτελεσματικότητα του σχεδίου πυρόσβεσης, αλλά στην έλλειψη της εντολής εκκένωσης.
Τρίτο σημαντικότατο βήμα είναι η οργάνωση και η κινητοποίηση των δυνάμεων της Αυτοδιοίκησης στον τομέα της συνδρομής και της πρόληψης των πυρκαγιών.
Για παράδειγμα, στον Δήμο Ηρακλείου από την πρώτη ημέρα της αντιπυρικής περιόδου η Ομάδα Έργου Πολιτικής Προστασίας βρίσκεται καθημερινά σε ετοιμότητα, με μια μεγάλη υδροφόρα και σκαπτικά μηχανήματα, στην διάθεση των δυνάμεων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Στον τομέα της πρόληψης εκατοντάδες είναι οι έλεγχοι που έχουν γίνει και οι επιστολές που έχει στείλει η Δημοτική Αστυνομία, με αποδέκτες τους ιδιοκτήτες επικίνδυνων για την πυροπροστασία οικοπέδων, υπενθυμίζοντας στους πολίτες όχι μόνο την ηθική αλλά και την νομική τους υποχρέωση.
Προφανώς και απαιτείται καλύτερος συντονισμός και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δυνάμεων της πυροπροστασίας στην Ελλάδα.
Απαιτείται επίσης να σταματήσει η μικροκομματική εκμετάλλευση πάνω από τις στάχτες των καμένων δασικών εκτάσεων, που παρατηρείται διαχρονικά από την εκάστοτε κυβέρνηση και την αντιπολίτευση της χώρας.
ΗΡΑΚΛΕΙΟ 28-7-22
ΜΑΡΙΝΟΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ