«Καλός δάσκαλος δεν είναι μόνο αυτός που διδάσκει, αλλά και αυτός που εμπνέει».
Με αυτό το moto ζωής, ο δάσκαλος Χάρης Γεωργιακάκης, που κάνει 106 χιλιόμετρα καθημερινά για να διδάξει τους μαθητές του σε ένα απομακρυσμένο χωριό των Βοριζίων στο Ηράκλειο, βραβεύτηκε από τα Education Leaders Awards ως «εκπαιδευτικός της χρονιάς», καθώς κατάφερε να μετατρέψει ένα σχολείο σε πηγή δημιουργικότητας και ίσων ευκαιριών.
«Υπάρχουν δάσκαλοι που αξίζουν εξίσου την ίδια βράβευση με εμένα και το αποδεικνύουν καθημερινά σε κάθε ακριτικό νησί» αναφέρει ο δάσκαλος μιλώντας στο Open. «Ομολογώ ότι δεν περίμενα αυτή τη βράβευση, ήταν για μένα κάτι αναπάντεχο. Είναι πάρα πολύ τιμητικός αυτός ο τίτλος, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν παρασύρομαι από αυτόν», συνέχισε.
Ο νεαρός εκπαιδευτικός ανέφερε πως τα τελευταία δύο χρόνια, κάθε εκπαιδευτικός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να γίνει το μάθημα όσο καλύτερο μπορούσε, ακόμα και πίσω από μια οθόνη υπολογιστή. «Ήταν κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει και όμως ανταποκρίθηκαν οι εκπαιδευτικοί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Θεωρώ ότι υπάρχουν αξιόλογοι συνάδελφοι σε όλη την Ελλάδα που στηρίζουν τη δημόσια εκπαίδευση και παράγουν έργο που είναι αντάξιο πολλών βραβεύσεων, που διδάσκουν σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές κάτω από δύσκολες συνθήκες και που προσπαθούν να κάνουν τη ζωή των μαθητών καλύτερη, να ανοίξουν νέους ορίζοντες και να τους βοηθήσουν να πάνε ένα βήμα παραπάνω» είπε.
Τα Βορίζια είναι ένα μικρό χωριό στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη, 53 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο και 25 από τις Μοίρες. Ο ίδιος μένει στο Ηράκλειο, συνεπώς κάνει αυτή τη διαδρομή καθημερινά: «Τα τελευταία δύο – τρία χρόνια υπάρχει ο νέος δρόμος της Μεσαράς ο οποίος όμως δυστυχώς φέτος έπαθε ζημιά και έκλεισε. Έτσι η απόσταση μεγάλωσε και γίνεται πάλι από έναν παλιό περιφερειακό δρόμο, ο οποίος δεν είναι και ότι καλύτερο. Σε συνδυασμό με την αύξηση που υπάρχει στα καύσιμα καταλαβαίνετε ότι είναι δύσκολη η μετακίνηση, ειδικά αυτόν τον τελευταίο χρόνο. Είναι κάτι που αποθαρρύνει συναδέλφους οι οποίοι δύσκολα το επιλέγουν».
«Όπως όλα τα σχολεία της υπαίθρου, αν δεν υπάρχει σταθερότητα στο προσωπικό, δημιουργούνται καταστάσεις κινητικότητας οι οποίες δεν βοηθάνε στην εκπαιδευτική διαδικασία. Καλό θα είναι να υπάρχει σταθερό προσωπικό όσο είναι δυνατόν για να μπορεί να παράγεται εκπαιδευτικό έργο» λέει ο κ. Γεωργιακάκης.
«Χρόνο με τον χρόνο, τα παιδιά αντιδρούσαν όλο και καλύτερα»
Σταδιακά ο Χάρης Γεωργιακάκης πήρε τον απαραίτητο και ξεκίνησε τις δράσεις. «Την Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία τους έδειξα τη νοηματική, την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου ο καθένας έγραψε για το βιβλίο του, έμαθαν πώς να μελετούν ένα ηλεκτρονικό βιβλίο» εξήγησε μιλώντας στο Zarpa Radio 89,6.
«Βλέπαμε ότι χρόνο με τον χρόνο, τα παιδιά αντιδρούσαν όλο και καλύτερα, αρχικά γιατί υπήρχε σταθερό προσωπικό. Επίσης, άρχισαν να αντιλαμβάνονται πράγματα πέρα από το πολιτισμικό τους πλαίσιο, το οποίο είναι αγροτοκτηνοτροφικό. Άρχισαν να έχουν παραστάσεις και για πράγματα τα οποία δεν συναντούν συχνά στην καθημερινότητά τους, να προβληματίζονται και να αυτενεργούν περισσότερο σε σχέση με τους μαθητές πχ στις πόλεις σε θέματα για παράδειγμα πληροφορικής, περιβάλλοντος, φιλαναγνωσίας κλπ Γενικότερα λάμβαναν όλο και περισσότερα ερεθίσματα που η περιοχή δεν μπορεί να τους δώσει άμεσα».
και Facebook 
