Σύμφωνα με το θέμα των Νέων Ελληνικών στις Πανελλήνιες εξετάσεις το 2022 η ιστορία πρέπει να μας διδάσκει. Η μελέτη της ιστορίας βοηθά στην κατανόηση του παρόντος και την αποφυγή της επανάληψης των λαθών.
Γράφει ο Αντώνης Γερμανάκης
Παρακολουθώντας τις εντελώς αψυχολόγητες και πέραν από κάθε λογική ενέργειες του Τούρκου Προέδρου μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να κάνω μία σύγκριση ανάμεσα στη Γερμανία του Χίτλερ και την σύγχρονη Τουρκία του Ερντογάν. Τα κοινά τους στοιχεία σε επίπεδο ενεργειών, ρητορικής αλλά και επιδιώξεων, είναι περισσότερα από ότι θα περιμέναμε.
- Δόγμα Ζωτικού χώρου – Γαλάζια Πατρίδα
Η Γερμανία είχε εκφράσει το δόγμα του Ζωτικού χώρου (Lebensraum) σύμφωνα με το οποίο ήταν απαραίτητο για την επιβίωση της η επέκταση και αποίκηση των περιοχών που βρισκόταν γύρω από αυτήν θεωρώντας τις περιοχές αυτές ως προέκταση της. Αντίστοιχα σύμφωνα με τη θεωρίας της Γαλάζιας Πατρίδας (Mavi Vatan) η περιοχές της θάλασσας που βρίσκονται γύρω από την Τουρκία (ειδικά στη Μεσόγειο) είναι προέκταση του εδάφους της ανεξαρτήτως από το τι προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.
- Αμφισβήτηση Διεθνών Συνθηκών (Βερσαλλιών 1919 – Λωζάνης 1923)
Η Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) είναι η συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ και την Γερμανική Αυτοκρατορία. Η Γερμανία του Χίτλερ αμφισβήτησε τη Συνθήκη αυτή την οποία ήθελε να αλλάξει. Η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) είναι η συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Ο Ερντογάν κατ’ επανάληψη έχει εκφράσει την άποψη ότι η συνθήκη αυτή είναι λάθος και πρέπει να αλλάξει.
- Ανάπτυξη στο εσωτερικό του εθνικού φανατισμού
Τόσο ο Χίτλερ στη Γερμανία τη δεκαετία του 1930 όσο και ο Ερντογάν στη σύγχρονη Τουρκία έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες (και συνεχίζει να καταβάλει με την εμπρηστική ρητορική του ιδιαίτερα εναντίον της Ελλάδος, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής ένωσης) για την ανάπτυξη του εθνικού φανατισμού. Η βασική ιδέα είναι ότι οι μεγάλες δυνάμεις (τώρα και τότε) δεν θέλουν μία δυνατή Τουρκία (Γερμανία αντίστοιχα) για το λόγο αυτό η Τουρκία (Γερμανία) πρέπει να αντιδράσει δυναμικά ακόμα και αν χρειαστεί να επιβάλει της άποψη της με τα όπλα.
- Ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας και αύξηση παραγωγής όπλων
Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (κραχ 1929 – κρίση 2007) όλα τα κράτη πλην Γερμανίας (Τουρκίας) προσπαθούσαν να μειώσουν τους εξοπλισμούς τους. Τα χρόνια που έχουν προηγηθεί ο Ερντογάν έχει επενδύσει στην ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας ιδιαίτερα στην κατασκευή μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV) θέλοντας να την καταστήσει μία από τις μεγαλύτερες κατασκευάστριες παγκοσμίως. Αντίστοιχη επένδυση υπήρξε στην ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας, ειδικά στον τομέα των αρμάτων μάχης.
- Ενίσχυση της ιδέας της Άριας Φυλής – Ισλάμ κατά των υπανθρώπων/ απίστων
Στη Γερμανία τη δεκαετία του 1930 είχε καλλιεργηθεί η ιδέα της ανώτερης (άριας) φυλής η οποία είχε υποχρέωση να επιβληθεί στους κατώτερους γενεαλογικά ανθρώπους (Εβραίους, Σοβιετικούς, κ.λ.π.). Τη σημερινή Τουρκία ο Ερντογάν προσπαθεί να τη μετατρέψει από κοσμική σε θεοκρατική όπου τον κύριο λόγο θα έχει το ισλάμ το οποίο σύμφωνα με την ακραία εκδοχή του έχει υποχρέωση να επιβληθεί στον υπόλοιπο κόσμο (άπιστους).
- Χαμηλό βιοτικό επίπεδο στο εσωτερικό της χώρας
Η Γερμανία το χρονικό διάστημα που προηγήθηκε του 1940 είχε βρεθεί σε δεινή οικονομική κατάσταση λόγω των όρων που της είχαν επιβληθεί με την Συνθήκη των Βερσαλλιών. Την έντονη δυσαρέσκεια που δημιουργήθηκε στο Γερμανικό λαό εκμεταλλεύτηκε ο Χίτλερ ώστε να ξεκινήσει τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικονομία της σημερινής Τουρκίας καταρρέει με τον πληθωρισμό να καλπάζει. Ο Ερντογάν μην μπορώντας να ανακόψει την πτώση της Τουρκικής λύρας προσπαθεί να πείσει τους Τούρκους ότι υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι ξένες δυνάμεις, ιδιαίτερα οι ΗΠΑ προσπαθώντας έτσι να συσπειρώσει του πολίτες και να τους στρέψει εναντίων των Ευρωπαίων και των Αμερικάνων.
- Πλήρη κυριαρχία στο εσωτερικό της χώρας
Στην Γερμανία είχε δημιουργηθεί η ιδέα του υπέρτατου ηγέτη (Φύρερ) ο οποίος είχε εξουσία να αποφασίζει για τα πάντα χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα. Αντίστοιχα ο Ερντογάν έχει κυριαρχήσει πλήρως στο εσωτερικό της χώρας του ελέγχοντας όλους τους κρατικούς μηχανισμούς χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο αφού όποιος εκφράζει διαφορετική άποψη φυλακίζεται – εξοντώνεται.
- Δημιουργία ψευδών ειδήσεων
Ο Χίτλερ, παραπονιόταν για την υποτιθέμενη καταπίεση της Γερμανικής μειονότητας στην Τσεχοσλοβακία. Υπό το πρόσχημα αυτό εισέβαλε στη χώρα και την κατέλαβε. Ο Ερντογάν παραπονείται για την καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, την οποία θεωρεί ως Τουρκική. Ο Ερντογάν μάλιστα πάει ένα βήμα παραπέρα παρουσιάζοντας τον εαυτό του και την Τουρκία ως τον προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων κάτι που όμως δεν είναι αποδεκτό από τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη.
- Επέμβαση σε γειτονικά κράτη
Η Γερμανία πριν την επίσημη αρχή του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου με την εισβολή στην Πολωνία είχε εισβάλει στην Αυστρία και την Τσεχοσλοβακία, τις οποίες είχε καταλάβει χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. Αντίστοιχα, η Τουρκία εισβάλει συνεχώς στο Βόρειο Ιράκ και κατέχει ένα μέρος τη Βόρειας Συρίας και της Βόρειας Κύπρου.
- Απροθυμία των δυτικών χωρών να επιβάλουν κυρώσεις σε Γερμανία – Τουρκία
Στη Γερμανία, η οποία είχε ευθέως δείξει της προθέσεις της με την εισβολή σε γειτονικά κράτη, οι σύμμαχοι δεν ήθελαν να επιβάλουν κυρώσεις, όσο ήταν ακόμα νωρίς, για να μην οδηγήσουν τα πράγματα στα άκρα. Αυτό είχε αντίθετα από τα αποτελέσματα που ανέμεναν. Οδήγησε τον Χίτλερ να αποθρασυνθεί εντελώς και στο τέλος να προσπαθήσει να καταλάβει όλη την Ευρώπη. Ακριβώς το ίδιο λάθος κάνουν οι Ευρωπαίοι (και οι Αμερικάνοι) σήμερα με την Τουρκία. Έχοντας εισβάλει στα γειτονικά κράτη και εκφράζοντας καθημερινά ακραίες απόψεις, αδιαφορώντας παντελώς για το Διεθνές Δίκαιο, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί προκειμένου να μην την χάσουν από σύμμαχο (γιατί την έχουν ανάγκη λόγω θέσης και μεγέθους), δεν την πιέζουν αρκετά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Ερντογάν να νιώθει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει ανεξέλεγκτος.
Αυτές δεν είναι οι μόνες ομοιότητες. Μελετώντας κάποιος την ιστορία μπορεί να εντοπίσει κι άλλες.
Οι ευρωπαίοι όμως επιλέγουν να ξεχνούν ορισμένα κομμάτια τις ιστορίας ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Δυστυχώς γι΄ αυτούς όποιος ξεχνά τα δυσάρεστα κομμάτια της ιστορίας είναι καταδικασμένος να τα ξαναζήσει.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
και Facebook 
