Tο στερνό αντίο στον Ανέστη Βλάχο -Συγγενείς και φίλοι, συγκινημένοι, στην κηδεία του σπουδαίου ηθοποιού (pics)

Σε κλίμα οδύνης παρουσία συγγενών και φίλων πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Ανέστη Βλάχου από το Α' Νεκροταφείο.

Ο δημοφιλής «κακός» του ελληνικού σινεμά, ο αγαπημένος ηθοποιός Ανέστης Βλάχος, «έφυγε» από τη ζωή την περασμένη Τρίτη.

Τον Ανέστη Βλάχο αποχαιρέτησε η οικογένειά του, φίλοι του από τον χώρο του θεάτρου, αλλά και η αγαπημένη του ομάδα, η ΑΕΚ, όπως αναφέρει το iefimerida.gr.

Ήταν ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, παίζοντας με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του κακού στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο.

Ο Ανέστης Βλάχος αφησε το στίγμα του σε κινηματογραφικές παραγωγές όπως «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου (1955), «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1956), «Η κατάρα της μάνας» του Βασίλη Γεωργιάδη (1961), «Το σπίτι της ηδονής» του Γιώργου Ζερβουλάκου (1961), «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου (1963), «Η Κύπρος στις φλόγες» του Ερρίκου Θαλασσινού (1964), «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου (1964), «Με τη λάμψη στα μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη, «Κιέριον» του Δήμου Θέου (1968), «Ληστεία στην Αθήνα» του Βαγγέλη Σερντάρη (1969), «Στο Δρόμο του Λαμόρε» του Δημήτρη Μαυρίκιου (1979), «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» του Θόδωρου Μαραγκού (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Νίκου Τζήμα (1980), «Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια» του Γιάννη Φαφούτη (1981), «Αυτόπτης Μάρτυς» του Μάρκου Χολέβα (1993) και «Lilly’s Story» του Ροβήρου Μανθούλη (2002).

Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Θάψτε τους νεκρούς» (Κυκλικό θέατρο του Τριβιζά) και συνέχισε παίζοντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση. Το 1994, μετά από απουσία πολλών χρόνων, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Αυτόπτης μάρτυρας».

Με λουλούδια στα χέρια η ηθοποιός Καίτη Φίνου, καθώς και ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας.

Στεφάνια απέστελλαν η ομάδα του η ΑΕΚ αλλά και η προεδρςο του ΚΙΝΑΛ Φωφη Γεννηματα.