Μεσαρά: Το θαυμαστό όραμα που γέννησε ένα ξωκλήσι – Η ιστορία του Αγίου Σπυρίδωνα

Παραμονή της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα -η μνήμη του τιμάται την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου- ανάβουμε ένα κερί στο ξωκλήσι του, στην περιοχή “Μέγα Λιβάδι” του Ζαρού Δήμου Φαιστού.

Όπως μας είπε ο γιός του αείμνηστου Κτήτορα Γιώργου Παπαδογιαννάκη Σπύρος Παπαδογιαννάκης, ο οποίος ζει στα Καπαριανά Μοιρών, ο πατέρας του τον βάφτισε με αυτό το όνομα και έχτισε το συγκεκριμένο ναό, χωρίς να υπάρχει κάποιο ανάλογο όνομα παππού ή συγγενή αλλά γιατί είχε δει ένα όραμα που τον συγκλόνισε.

Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Παπαδογιαννάκης έκανε Δεκέμβρη μήνα, με αλέτρι και υποζύγια, το χωράφι του στο “Μέγα Λιβάδι” όταν, όπως είχε αφηγηθεί ο ίδιος, εμφανίστηκε ένας γέροντας που τον παρατήρησε γιατί “δεν έπρεπε να κάνει αγροτικές εργασίες ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα”.

Ο Ζαριανός αγρότης απάντησε ότι “αυτό δεν είναι λόγος για να μην κάνει το χωράφι του”, αλλά την επόμενη στιγμή, και ενώ ο γέροντας είχε απομακρυνθεί, τα ζώα του αφηνίασαν, έσπασαν τα ζυγάλετρα και έφυγαν μακριά!

Ο Παπαδογιαννάκης εμβρόντητος από το συμβάν το θεώρησε ξεκάθαρο σημάδι και αποφάσισε να χτίσει μια εκκλησία στο σημείο αλλά και να βαπτίσει με το όνομα Σπυρίδωνας το παιδί του που γεννήθηκε εκείνη την εποχή.

Όπως μας είπε ο Σπύρος Παπαδογιαννάκης, ο πατέρας του έχτισε την εκκλησία “με τα χέρια του”, χωρίς οικονομική συνδρομή από πουθενά, κουβαλώντας άμμο από το Φαράγγι του Αγίου Νικολάου και πέτρες από τη γύρω περιοχή.

Η δε μεγάλη πέτρα που υπάρχει έξω από το ναό με ένα ανάγλυφο “αποτύπωμα” σαν πατημασιά πάνω της, έχει τη δική της ιστορία: Ο κτήτορας της Εκκλησίας την ανέσυρε από το χώμα -μετά από σχετικό όνειρο που είδε- με τη βοήθεια του Κώστα Τσικριτσάκη [Μουντόκωστα] που είχε φορτωτή…

πηγή: Δια-SOS-τε τη Μεσαρά