Το χθεσινό απογευματινό τραγικό περιστατικό στο Έλος των Εννιά Χωριών Κισάμου, στιγμάτισε μια γιορτή χαράς και παράδοσης συγκλονίζοντας όχι μόνο την Κρήτη, αλλά και ολόκληρη τη χώρα.
Ένα ακόμα έγκλημα έρχεται να προστεθεί σε μια αλυσίδα βίαιων ενεργειών που διαχρονικά πληγώνουν βαθιά τον κοινωνικό ιστό και προκαλούν αγωνία για την πορεία των αξιών μας, για το μέλλον των παιδιών μας και για την κοινωνική ποιότητα στη χώρα μας.
Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Ελλάδα ανέστειλε στα κακουργήματα την εφαρμογή της εσχάτης των ποινών. Από τότε μέχρι σήμερα, ενώ η κοινωνίες μας εξελίχθηκαν, η βία, με διάφορες μορφές, εξακολουθεί να εμφανίζεται απροκάλυπτα και σε στιγμές ακόμα γιορτινές. Το ερώτημα, επομένως, δεν είναι μόνο αν η επαναφορά της θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά, αλλά κυρίως τι έχει πάει τόσο βαθιά στραβά, ώστε να αφαιρούνται ανθρώπινες ζωές τόσο εύκολα;
Η συζήτηση για την αυστηροποίηση των ποινών, ασφαλώς, είναι απαραίτητη από την κυβέρνηση και τα κόμματα. Εξίσου αναγκαία, όμως, είναι και η αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών που οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές και καταστάσεις.
Το αίμα, λοιπόν, που χύθηκε χθες το απόγευμα στο Έλος, ας γίνει αφορμή όχι για εκδίκηση, αλλά για βαθύ αναστοχασμό. Πρέπει ή δεν πρέπει να επανέλθει η εσχάτη των ποινών; Μήπως έτσι θα περιοριστεί και ο κύκλος της βεντέτας όπως δυστυχώς συμβαίνει ακόμα σε διάφορες περιοχές της χώρας με αύξουσα περιστατικών, δυστυχώς στην Κρήτη.
Στο Έλος λειτουργούσε μέχρι και το 1985 περίπου όλο το 24ωρο Αστυνομικός Σταθμός στον οποίο είχα την τιμή να υπηρετήσω ως νέος Ενωμοτάρχης την διετία 1982 – 1984 δίχως να έχω αντιμετωπίσει κανένα απολύτως πρόβλημα με την κοινωνία του χωριού και της περιοχής.
Γιάννης Η. Κάκανος
Υπαστυνόμος Β’ ε.α.
και Facebook 
