Η αναθεωρημένη οδηγία φέρνει «πράσινη επανάσταση» στην επεξεργασία αποβλήτων, με χαμηλό κόστος και ενεργειακή ουδετερότητα
Νέες κατευθυντήριες γραμμές στη διαχείριση λυμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα επεξεργασίας αποβλήτων στην Ελλάδα και στην Κρήτη.
Η νέα οδηγία, αναθεωρεί το τοπίο της διαχείρισης αστικών λυμάτων, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας. Βασικές νέες διατάξεις περιλαμβάνουν την επέκταση του πεδίου εφαρμογής για την κάλυψη μικρότερων οικισμών, την τακτική παρακολούθηση μικρορύπων καθώς και την εισαγωγή κανόνων για την ενεργειακή ουδετερότητα των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων.
«Ο ρυπαίνων πληρώνει»- Απανθρακοποίηση, επαναχρησιμοποίηση και οικονοική επιβάρυνση σε βιομηχανίες που ευθύνονται για μικρορύπους προβλέπει η νέα οδηγία της ΕΕ
Όπως εξηγεί ο Επίκουρος Καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Αλέξανδρος Στεφανάκης, στο πλαίσιο ημερίδας στο ΚΑΜ με επίκεντρο την αναθεωρημένη οδηγία, τα οφέλη εφαρμογής της ερυωπαϊκής οδηγίας είναι πολυποίκιλα.
Η οδηγία φέρνει την πράσινη συμφωνία στον τομέα των υγρών αποβλήτων, με μείωση κατανάλωσης ενέργειας στην επεξεργασία αποβλήτων, ενεργειακή αποδοτικότητα, μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και, άρα, απανθρακοποίηση. Παράλληλα, το πεδίο εφαρμογής της νέας τεχνολογίας “πέφτει” για να καλύψει και οικοσμούς από 1.000 κατοίκους, αφού μέχρι πρότινος η πρόβλεψη ήταν για οικισμούς άνω των 2.000.
Η οδηγία δίνει περιθώριο προσαρμογής μέχρι το 2045 και βάζει και άλλες παραμέτρους, όπως την παρακολούθηση μικρορύπων και τη ρύθμισή τους σε συγκεκριμένα όρια.
Παράλληλα, συστήνεται η απαίτηση ότι «ο ρυπαίνων πληρώνει», καλώντας εταιρείες (π.χ. φαρμακευτικές) να πληρώσουν μεγάλο ποσοστό των νέων επενδύσεων επεξεργασίας αποβλήτων, αφού αυτές οι βιομηχανίες ευθύνονται σε μεγάλο μέρος για τους μυκρορύπους.
Παράλληλα, όπως εξηγή ο καθηγητής, όλο το πλαίσιο που αλλάζει, ευνοεί και την επαναχρησιμοποίηση των λυμάτων, η οποία αυτή τη στιγμή στη χώρα μας αγγίζει μόλις το 3%.
Η πρόταση του Πολυτεχνείου: Πώς μπορεί να δομηθεί μία μονάδα χαμηλού κόστους σε αποκεντρωμένους οικισμούς
Τα τελευταία χρόνια, στο πολυτεχνείο Κρήτης ξεκίνησε να γεννάται η πρόταση μίας οικολογικής τεχνολογίας επεξεργασίας λυμάτων, που μπορεί να ικανοποιήσει πολλές από τις απαιτήσεις της νέας οδηγίας, όπως:
Μειωμένη κατανάλωση ενέργειας
- μικρές εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου
- 80-90% μειωμένο λειτουργικό κόστος για τους δήμους
Όπως εξηγεί ο κ. Στεφανάκης, το κλίμα της Ελλάδας και το πρόβλημα διαχείρισης λυμάτων, συνδυαστικά με την ανάγκη επαναχρησιμοποίησης, δημιουργεί το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών.
Η μονάδα, βασίζεται στη χρήση καλαμιών, με τεχνολογία τεχνητών υγροβιότοπων. Επιφανειακά, φαίνεται ένας καλαμιώνας με χαλίκια, ενώ υπόγεια ρέει το νερό, χωρίς να προκαλούνται οσμές ή να προσελκύονται ζωύφια. Αντίστοιχα συστήματα στο εξωτερικό, έχουν δημιουργηθεί δίπλα σε ξενοδοχεία, χωρίς να προκαλούν προβλήματα. Γενικώς, είναι μία τεχνολογία που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στο εξωτερικό, μετρώντας πολλές χιλιάδες μονάδες ανά χώρα.
Η πρόταση του Πολυτεχνείου, χρησιμοποιεί μόνο φυσικές διεργασίες, χωρίς βαρύ μηχανολογικό εξοπλισμό, χωρίς τσιμέντο, χωρίς χάλυβα, μόνο με δύο αντλίες. Γι’ αυτό και προκύπτει 90% μείωση στην ενέργεια και – κατ’ επέκταση- μείωση λειτουργικού κόστους.
Παράλληλα, από τις δοκιμές στο εξωτερικό, φαίνεται ότι οι μονάδες αυτές δεν χρειάζονται προσωπικό που θα είναι μόνιμα εκεί. Απαιτούν ενα συνεργείο που πραγματοποιεί περιοδικές επισκέψεις μια φορά τον μήνα και τακτική συντήρηση στις αντλίες κάθε τρίμηνο. Άρα οι δήμοι εξεοικονομούν και σε ανθρώπινους πόρους.
Επόμενο βήμα η μείωση μεγάλων συγκεντρωτικών μονάδων για την αύξηση της επαναχρησιμοποίησης
Η φιλοσοφία πίσω από την πρόταση του Πολυτεχνείου, όπως εξηγή ο καθηγητής, επιδιώκει να μειώσει την ανάγκη σε κεντρικές μονάδες, ενισχύοντας το δίκτυο με αποκεντρωμένες μονάδες μικρότερης κλίμακας.
Οι κεντρικές μονάδες απαιτούν μεγάλο δίκτυο για μάζεμα αποβλήτων, αυξάνουν το λειτουργικό κόστος και δυσκολεύουν την επαναχρησιμοποίηση, αφού ο σχεδιασμός που βασίζεται σε κεντρικές μονάδες επεξεργασίας χρειάζεται νέο δίκτυο για τη μεταφορά του υλικού.
Η μείωση κεντρικών μονάδων και η δημιουργία μικρών αποκεντρωμένων, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση μεγάλων δικτύων, αντλιοστασίων και -γενικότερα- αποστάσεων. Το νερό, θα είναι κοντά στον οικισμό και διαθέσιμο απευθείας για επαναχρησιμοποίηση.
Όταν, μάλιστα, μιλάμε για ένα νησί όπως η Κρήτη, με μεγάλο πρόβλημα επάρκειας νερού, η πρόταση αυτή μπορεί να δώσει λύσει στην ξηρασία που καλούνται διαχρονικά να αντιμετωπίσουν τα αγορτικά δίκτυα τους καλοκαιρινούς μήνες.
και Facebook 
