Αλέξης Τσίπρας: Από τις δημόσιες παρεμβάσεις στην πολιτική πρωτοβουλία – Το σχέδιο για νέο κόμμα»

Μεθοδικά βήματα προς τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα φαίνεται να πραγματοποιεί ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος το τελευταίο διάστημα εντείνει τις δημόσιες εμφανίσεις του και παρεμβαίνει σε κρίσιμα ζητήματα.

Χθες, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν βουλευτής έκανε ηχηρή τοποθέτηση για το παλαιστινιακό ζήτημα, ζητώντας από την Ελλάδα να αναγνωρίσει άμεσα το κράτος της Παλαιστίνης και να στηρίξει την επιβολή κυρώσεων κατά της κυβέρνησης Νετανιάχου. «Η χώρα μας πρέπει να σταθεί δίπλα στους Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς που αγωνίζονται για ειρήνη, τερματισμό της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα, επιστροφή των ομήρων και λύση δύο κρατών στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ», τόνισε.

Παράλληλα, εξαπέλυσε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατηγορώντας την ότι η Ελλάδα «ανήκει στη λάθος πλευρά της ιστορίας», καθώς δεν συμμετέχει στη συντονισμένη ευρωπαϊκή αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους και «στέκεται δίπλα σε χώρες που μπλοκάρουν τις κυρώσεις κατά του Ισραήλ».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τσίπρας παρεμβαίνει σε ευαίσθητες υποθέσεις. Προ ημερών, είχε τοποθετηθεί για την υπόθεση των Τεμπών, κατηγορώντας τη Δικαιοσύνη για «νομικίστικες δικαιολογίες» σχετικά με το αίτημα εκταφής των σορών, αλλά και την κυβέρνηση για «υποκρισία» όταν επικαλείται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ενώ έχει «παρεμβεί σωρεία φορές» στην ίδια υπόθεση.

Το πολιτικό του επιτελείο παρακολουθεί στενά τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες αποτυπώνουν ένα ποσοστό 8% – 10% πολιτών που δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν σίγουρα έναν νέο φορέα υπό την ηγεσία του, ενώ επιπλέον 12% – 14% εμφανίζονται θετικά διακείμενοι υπό προϋποθέσεις. Πρόκειται για ένα διπλό μήνυμα: αφενός δείχνει υπαρκτή δυναμική πριν ακόμη την επίσημη ανακοίνωση, αφετέρου δεν εγγυάται ισχυρή ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.

Το μεγάλο ερώτημα παραμένει το πότε θα γίνει η επίσημη ανακοίνωση. Σενάρια θέλουν τον Τσίπρα να προχωρά άμεσα, άλλοι ωστόσο εκτιμούν ότι θα επιλέξει μια πιο σταδιακή στρατηγική με διαλόγους, ανοίγματα προς τη σοσιαλδημοκρατία και δημόσιες εκδηλώσεις πολιτικής ζύμωσης.

Δεν αποκλείεται, τέλος, να ακολουθήσουν και νέες συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα, όπως εκείνη στη Le Monde, στο πλαίσιο της προσπάθειας να χτίσει διεθνές και εσωτερικό προφίλ για τον επόμενο πολιτικό του βηματισμό.