Δύο παιδιά, μια καταπακτή και ένας δάσκαλος-«φάντασμα»: Ο διαδικτυακός θρύλος που μοιάζει με ταινία τρόμου

Μια αφήγηση απαγωγής δύο κοριτσιών πριν από 21 χρόνια συγκλονίζει τα social media, όμως η αυθεντικότητά της παραμένει αμφισβητούμενη.

Μια ιστορία που ανακυκλώνεται τα τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο και παρουσιάζεται ως αληθινό αστυνομικό ρεπορτάζ, μοιάζει περισσότερο με κινηματογραφικό σενάριο παρά με επιβεβαιωμένο γεγονός.
Η αφήγηση ξεκινά το 2002, όταν δύο εννιάχρονες φίλες, η Κίνσλεϊ Βανς και η Αλάρα Σο, υποτίθεται ότι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια σχολικής εκδήλωσης. Παρά τις εκτεταμένες έρευνες, κανένα ίχνος τους δεν εντοπίστηκε για μια ολόκληρη δεκαετία. Το 2012, πυρκαγιά σε απομονωμένο αγρόκτημα αποκαλύπτει, σύμφωνα με την ιστορία, μια υπόγεια καταπακτή με στοιχεία που παραπέμπουν σε αιχμαλωσία.
Οι υποψίες στράφηκαν στον Γκίντεον Πρατ, έναν δάσκαλο κατηχητικού που είχε εξαφανιστεί το 2004. Λίγα χρόνια αργότερα, η μητέρα της Κίνσλεϊ, Ράιλι, φέρεται να εντόπισε την κόρη της ζωντανή αλλά ψυχολογικά κατεστραμμένη σε μια καλύβα στα Όζαρκς, απ’ όπου την απελευθέρωσε. Η μαρτυρία της Κίνσλεϊ αναφέρει ότι η φίλη της Άλαρα πέθανε από ασθένεια σύντομα μετά την απαγωγή και θάφτηκε σε κοντινό δάσος. Ο Πρατ, σύμφωνα με το αφήγημα, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια.
Η υπόθεση δημοσιεύτηκε σε άρθρο της US Today και στη συνέχεια αναπαράχθηκε από τη Mirror, αποκτώντας μεγάλη απήχηση στο διαδίκτυο. Ωστόσο, έρευνες που ακολούθησαν δεν εντόπισαν κανένα επίσημο αρχείο ή αστυνομικό δελτίο που να επιβεβαιώνει το περιστατικό. Για τον λόγο αυτό, πολλοί ερευνητές αλλά και αναγνώστες θεωρούν πως πρόκειται για αστικό μύθο, μια δραματοποιημένη αφήγηση που κυκλοφορεί κυρίως μέσω κοινωνικών δικτύων και σε ιστοσελίδες που επιδιώκουν προβολές μέσω Google και Facebook.
Παρά την ένταση και τη δραματικότητα της ιστορίας, η απουσία διασταυρωμένων στοιχείων ενισχύει την εκτίμηση ότι δεν πρόκειται για πραγματικό αστυνομικό φάκελο, αλλά για αφήγηση που αναπαράγεται διαδικτυακά με τη μορφή “true crime” αφήγησης.

