Η ράμπα της αξιοπρέπειας – Η συγκινητική ανάρτηση της Γεωργίας Ξημεράκη για την πλατεία 18 Άγγλων στο Ηράκλειο

Μια βαθιά ανθρώπινη στιγμή μοιράστηκε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα η Γεωργία Ξημεράκη, γνωστή για τη συνεχή της δράση υπέρ της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία (ΑμεΑ) στο Ηράκλειο. Η ίδια εδώ και χρόνια δίνει συστηματικό αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών μετακίνησης στην πόλη και η σημερινή της ανάρτηση καταγράφει ένα αποτέλεσμα αυτού του αγώνα.

Όπως περιγράφει, η κ. Ξημεράκη βίωσε μια ιδιαίτερα φορτισμένη στιγμή, όταν αντίκρισε ένα αναπηρικό αμαξίδιο να χρησιμοποιεί τη ράμπα στην πλατεία 18 Άγγλων – μια ράμπα που, όπως τονίζει, δημιουργήθηκε ύστερα από προσωπικές της προσπάθειες και αρκετές δυσκολίες.

«Σήμερα το πρωί, μόλις βγήκα από το σπίτι, είδα ένα αναπηρικό αμαξίδιο να διασχίζει τη ράμπα που βοήθησα να γίνει στην πλατεία 18 Άγγλων. Ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου. Παραλίγο να κλάψω», αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανάρτησή της.

Η ίδια εξηγεί πως αρχικά επιχείρησε να φτιάξει τη ράμπα σχεδόν μόνη της, αλλά χρειάστηκε τη βοήθεια υπαλλήλου του Δήμου για να κατασκευαστεί τελικά με τυπικές προδιαγραφές, χρωματισμούς, κολωνάκια και κατάλληλη σήμανση. Η παρουσία της στο σημείο ήταν καθημερινή, φροντίζοντας να εξασφαλίσει ότι το έργο όχι μόνο θα ολοκληρωθεί σωστά, αλλά και θα σεβαστεί από όλους.

Η εικόνα που αντίκρισε – μια τουρίστρια σε αμαξίδιο να χρησιμοποιεί τη ράμπα με άνεση – λειτούργησε για εκείνη ως επιβεβαίωση ότι οι προσπάθειές της πιάνουν τόπο, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει λεκτικές επιθέσεις, ειρωνείες και αδιαφορία.

«Χαλάλι οι καυγάδες, χαλάλι οι προσβολές, χαλάλι η υποτίμηση», γράφει με νόημα, δίνοντας το προσωπικό της στίγμα στον δημόσιο λόγο για την προσβασιμότητα.

Όλη η ανάρτηση

«Σήμερα το πρωί μόλις βγήκα από σπίτι μου έζησα μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου
Στη πλατεία 18 Άγγλων κοντά στο περίπτερο υπάρχει μία ράμπα
Αυτή τη ράμπα αρχικά προσπάθησα να τη φτιάξω σχεδόν με τα ίδια μου τα χέρια
Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες ένα γνωστό μου πρόσωπο που δουλεύει στο δήμο με βοηθησε και τελικά έγινε μία κανονική ράμπα επίσημη από το δήμο με τα κολωνάκια της το χρωματισμό της και φυσικά το δικό μου αγρυπνο μάτι μην τυχόν και δεν γίνει σεβαστή από όλους
Αυτό που είδα και με συγκίνησε σήμερα δεν είναι κάτι που δεν το έχω ξαναζήσει αλλά το σημείο που έγινε ήταν ένα τικ παραπάνω για μένα
Την ράμπα αυτή σήμερα είδα σήμερα να τη διασχίζει κάποιο αμαξίδιο παρόμοιο με το δικό μου. Αλήθεια λέω παραλίγο να βάλω τα κλάματα. Η ράμπα αυτή επιτέλεσε το έργο της και θα συνεχίζει να το επιτελεί.
Όπως ξαναείπα δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω κάποιο αναπηρικό άμαξηδιο να διασχίζει μία ράμπα ή ένα γωνιό με παιδικό καροτσάκι ή με ένα ηλικιωμένο με μπαστούνι ή κάποιον οποιονδήποτε άνθρωπο με προσωρινή κινητική δυσλειτουργία πού να φοράει γύψο.
Και λέω στον εαυτό μου χαλάλι
Χαλάλι και ξανά χαλάλι
Χαλάλι οι δεβρισιές
Χαλάλι οι κατάρες
Χαλάλι οι καυγάδες
Χαλάλι οι προσβολές
Χαλάλι η υποτίμηση
Τι μνήμη του ηρακλείου θα μείνω ως ο άνθρωπος ο κακός ίσως ο γραφικός δεν με πειράζει δεν με νοιάζει έχω κάνει το εμβόλιο να μη με αγγίζουν αυτά
Μου φτάνει να βλέπω εικόνες σαν το σημερινό
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφία της τουρίστριας με το αμαξίδιο οπότε σας δείχνω την αφεντομουτζουνάρα μου»