«Την παρελθούσαν κυριακήν εν Αγ. Ιωάννη Αμαρίου ετελέσθησαν οι γάμοι του κ Ιωάννη Φιγετάκη και της ευηγμένης δίδος Στυλιανής Α Παραδεισανού. Παράνυμφος παρέστη ο κ. Κωνστ. Φωτάκης»
Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, η καθαρευουσιάνικη γραφή της παραπάνω μικρής αναγγελίας στην εφημερίδα «Ανόρθωσις» του Ηρακλείου, με ημερομηνία 20/7/1934 και μου έδωσε το ερέθισμα να γράψω δυο λόγια, σχετικά με την τέλεση ενός γάμου του παλιού καιρού στο χωριό μας.
Είναι γεγονός ότι, ο γάμος ήτανε από τα παλιά ένα μεγάλο κοινωνικό γεγονός, με πολλές διαδικασίες, που θέλει πολλές σελίδες για να αναλυθεί. Προξενιά, σεβντάδες, αρραβώνες, προυκιά, μαντινάδες, ετοιμασίες, φαγοπότια και γλέντια. Ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός υπήρξε ως φαίνεται και ο γάμος της «ευηγμένης», δηλαδή της ωραίας και νοικοκεράς, της σεμνής, της καλαναθρεμμένης και από καλή οικογένεια Στυλιανής (Στέλλας), κόρης του μπάρμπα Αδαμάκη και της Ζαφειρένιας Παραδεισανού, με γαμπρό τον Ιωάννη (Γιάγκο) Φιγετάκη από το Ηράκλειο.
Και είναι γεγονός πως η οικογένεια της Στέλλας, όπως και άλλες οικογένειες, ήτανε από τις καλύτερες του χωριού μας. Και ο Γιάγκος βέβαια, ωραίος, σοβαρός και καλοσυνάτος άθρωπος, παλιάς κοπής κουρέας, πίσω από τα Δικαστήρια στην πλατεία Δασκαλογιάννη του Ηρακλείου. Εξαιρετικοί και οι δυο εδημιουργήσανε μια ζηλευτή οικογένεια. Η τέλεση του γάμου λοιπόν σύμφωνα με το κείμενο αναγγέλθηκε στις 20/7/1934 (ήτανε ημέρα Παρασκευή) και συνεπώς εκτιμάται ότι έγινε την Κυριακή 15 Ιουλίου του έτους 1934, δηλαδή πριν από 91 χρόνια. Κουμπάρος ήτανε ο Κωστής Φωτάκης, προφανώς της δασκάλας Στέλλας Φωτάκη ο πατέρας από το Αποδούλου. Αναπαυμένες να είναι οι ψυχές όλων των παραπάνω αναφερομένων προσώπων.
ΥΓ) ευηγμένη.
Από την Αρχαία ελληνική διάλεκτο ευ-άγω και άγομαι=καλώς πορεύομαι-επί κάλει και οικοκυρωσύνη διακρινομένη.
και Facebook 
