Μεσαρά: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ το θαύμα που βίωσα» – Μια γυναίκα αφηγείται πώς η πίστη στην Αγία Μαρίνα την θεράπευσε

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το θαύμα της και θα ευχαριστώ τη Χάρη της Αγίας Μαρίνας», λέει η κα Χρυσή Δαμουλάκη, μιλώντας στο "Διαsosτε" για το προσωπικό της βίωμα:

"Ήμουν δεν ήμουν 6 ετών το 1997, όταν ξαφνικά όλο το πρόσωπο και τα χέρια μου γέμισαν ακροχόνδρονες, επώδυνες καλοήθεις βλάβες της επιδερμίδας – "μυρμηγκιές", όπως τις λέει ο λαός. Θυμάμαι τη θλίψη των γονιών μου, τα δάκρυα της μάνας μου, και τον πατέρα μου να λέει σιγανά «Και αν μείνουν για πάντα;».

Όπου και αν με πήγαν, έψαχναν θεραπεία για να βρω και πάλι τη λάμψη στο πρόσωπό μου. Προσπάθησαν τα πάντα: γητειές, γιατροσόφια, ακόμη και κρυοπηξία οι γιατροί πρότειναν. Το μόνο καθαρό στο πρόσωπό μου ήταν τα δυο πράσινα ματάκια μου. Οι γονείς μου όμως δεν δέχτηκαν την ιδέα των σημαδιών και συνέχισαν να ελπίζουν. Έξι χρόνια κράτησε το μαρτύριο.

Παραμονή της Αγίας Μαρίνας, 16 Ιουλίου 2002: Πήγαμε στον εσπερινό, και η μάνα μου παρέδωσε το παιδί της στην Αγία, ζητώντας Θεία παρέμβαση: να χαθούν για πάντα οι μυρμηγκιές, χωρίς πόνο, χωρίς σημάδια και να μην ξαναεμφανιστούν.

Και έτσι έγινε!
17 Ιουλίου 2002 – ανήμερα της εορτής της Αγίας Μαρίνας: Ξυπνώντας το πρωί, δεν υπήρχε τίποτα. Το πρόσωπό μου ήταν καθαρό, χωρίς σημάδι. Είχαν φύγει όλα με Θείο τρόπο. Το μόνο που έμεινε, ένα μικρό σημάδι στο δάχτυλο, για να μου θυμίζει το θαύμα.

Από τότε ευχαριστώ πάντα τη Χάρη της Αγίας Μαρίνας. Στο Θεό δείχνουμε την αδυναμία μας και Εκείνος μας δίνει τη δύναμη που χρειαζόμαστε. Δεν υποσχέθηκε ποτέ ότι όλα θα πηγαίνουν καλά, αλλά ότι θα είναι πάντα δίπλα μας. Η Χάρη της Αγίας Μαρίνας να μας προστατεύει!"