Ηράκλειο: Ανάθεση μέρους της καθαριότητας σε ιδιώτες – Η αναγκαιότητα, οι αντιδράσεις και η πραγματικότητα

Έντονες συζητήσεις προκαλεί η απόφαση του Δήμου Ηρακλείου να προχωρήσει στην ανάθεση μέρους της καθαριότητας σε ιδιωτικά συνεργεία, μια επιλογή που ήδη εφαρμόζεται σε άλλους Δήμους της Κρήτης και προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις.

Η απόφαση αυτή, αν και αναμενόμενη, άνοιξε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων, καθώς θίγει ευαίσθητα ζητήματα που αγγίζουν την τοπική αυτοδιοίκηση, την έννοια του δημόσιου συμφέροντος, αλλά και την ιδεολογική προσέγγιση για τη λειτουργία βασικών δημοτικών υπηρεσιών.

Πίεση από το κεντρικό κράτος και ανεπαρκές προσωπικό

Η πραγματικότητα είναι ότι το Ηράκλειο αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα καθαριότητας. Η πόλη, με τα σημερινά δεδομένα, δεν διαθέτει το απαιτούμενο προσωπικό για να διαχειριστεί το σύνολο των αναγκών, λόγω της διαχρονικής απαγόρευσης ή περιορισμού των προσλήψεων στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Η πολιτική της κυβέρνησης επιβάλει περιορισμούς στις νέες συμβάσεις εργασίας στους ΟΤΑ, ωθώντας τους Δήμους σε συνεργασίες με ιδιώτες, προκειμένου να διασφαλιστεί η στοιχειώδης λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας.

Δεν είναι το Ηράκλειο ο πρώτος Δήμος – Το μοντέλο εφαρμόζεται ήδη αλλού

Πριν την πρωτεύουσα της Κρήτης, αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στους Δήμους Χανίων, Ρεθύμνου και Χερσονήσου, όπου με την εμπλοκή ιδιωτών, η αποκομιδή απορριμμάτων βελτιώθηκε αισθητά. Παρά τις ενστάσεις για το ιδιωτικό μοντέλο, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις η καθαριότητα των πόλεων ενισχύθηκε και οι εικόνες εγκατάλειψης μειώθηκαν.

Το πρόβλημα είναι εδώ – Και χρειάζεται λύση τώρα

Η επιλογή συνεργασίας με ιδιώτες δεν αποτελεί απαραίτητα ιδεολογική επιλογή αλλά πρακτική ανάγκη. Το Ηράκλειο είναι μια βρώμικη πόλη. Ογκώδη αντικείμενα στοιβάζονται σε πεζοδρόμια, παράνομες χωματερές ξεφυτρώνουν καθημερινά και η αποκομιδή, σε πολλές γειτονιές, γίνεται με καθυστερήσεις που ξεπερνούν κάθε όριο.

Η δημοτική αρχή του Νίκου Καλοκαιρινού καλείται να διαχειριστεί μια δυσχερή πραγματικότητα: περιορισμένο προσωπικό, ελλείψεις σε εξοπλισμό, τεράστιες καθημερινές ανάγκες και αυξανόμενη πίεση από τους δημότες για καθαρούς δρόμους και βιώσιμη καθημερινότητα.

Συμπέρασμα: Λύσεις εδώ και τώρα, χωρίς δογματισμούς

Σε μια ιδανική συνθήκη, η τοπική αυτοδιοίκηση θα είχε τη δυνατότητα να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της με ίδιους πόρους και προσωπικό. Όμως αυτό σήμερα δεν ισχύει. Το θεσμικό πλαίσιο και οι κρατικές οδηγίες έχουν ουσιαστικά στρέψει τους Δήμους προς τη μερική ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών, όπως η καθαριότητα.

Αν ο στόχος είναι να απομακρύνονται τα απορρίμματα καθημερινά, να εξαφανιστούν οι αυτοσχέδιες χωματερές και να αποκατασταθεί η εικόνα της πόλης, τότε η λύση, έστω και προσωρινά, ίσως περνά μέσα από τη συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες.