Διπλωματικό φιάσκο στην Λιβύη: Η αποπομπή της ελληνικής αντιπροσωπείας και το ναυάγιο της στρατηγικής Μητσοτάκη

Σε μια δυσάρεστη επανάληψη του παρελθόντος, η διπλωματική προσέγγιση της Ελλάδας με τη Λιβύη γνώρισε νέα οδυνηρή αποτυχία, πέντε χρόνια μετά την περιβόητη απουσία της χώρας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου το 2020.

Απρόσμενο διπλωματικό “άκυρο” από τη Λιβύη: Απελάθηκαν οι υπουργοί Εσωτερικών Ελλάδας, Ιταλίας, Μάλτας και Επίτροπος Ε.Ε.

Αυτή τη φορά, η κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, υπό τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, όχι μόνο δεν υποδέχτηκε την ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, αλλά προχώρησε και σε άμεση ακύρωση της προγραμματισμένης επίσκεψης των υπουργών Εσωτερικών Ελλάδας, Ιταλίας, Μάλτας και της Επιτρόπου Μετανάστευσης της Ε.Ε.. Η λιβυκή διοίκηση χαρακτήρισε ανεπιθύμητα πρόσωπα τα μέλη της αντιπροσωπείας, ζητώντας την άμεση αποχώρησή τους από το αεροδρόμιο Μπενίνα της Βεγγάζης.

Από την επίδειξη στήριξης στο διπλωματικό «άδειασμα»

Η προσπάθεια γεωπολιτικής εδραίωσης μέσω του Χαφτάρ, που είχε παρουσιαστεί το 2020 από την ελληνική κυβέρνηση ως "αντιστάθμισμα" στη διεθνή απομόνωση της Αθήνας στο λιβυκό μέτωπο, φαίνεται πως καταρρέει με πάταγο. Ο Χαφτάρ, από υποτιθέμενος «σύμμαχος» των ελληνικών συμφερόντων, έγινε ο άνθρωπος που έκλεισε την πόρτα στα πρόσωπα που εκπροσωπούσαν την Αθήνα και τις Βρυξέλλες.

Η επίσκεψη του υπουργού Μετανάστευσης Θάνου Πλεύρη, μαζί με ευρωπαίους αξιωματούχους, είχε στόχο να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές από την Ανατολική Λιβύη προς την Κρήτη, τη Γαύδο, την Ιταλία και τη Μάλτα. Αντ’ αυτού, η αποστολή αναχώρησε εσπευσμένα με στρατιωτικό αεροσκάφος, σε μια διπλωματική αποπομπή χωρίς προηγούμενο.

Κατάρρευση σχεδιασμών και συνέπειες για τη μεταναστευτική διαχείριση

Η εξέλιξη αυτή εκθέτει σοβαρά τη στρατηγική της Αθήνας για το λιβυκό, καθώς η Ανατολική Λιβύη αποτελεί σήμερα βασική πύλη εξόδου προσφύγων με κατεύθυνση την Ευρώπη. Η αποτυχία συνεννόησης με τον Χαφτάρ ενδέχεται να έχει απευθείας συνέπειες στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, ενώ αμφισβητείται πλέον η ελληνοευρωπαϊκή παρουσία στη ζώνη επιρροής της Βεγγάζης.

Πολιτικά ερωτήματα και αμηχανία

Η κυβέρνηση καλείται πλέον να εξηγήσει πώς οδηγήθηκε σε μια τέτοια διπλωματική αστοχία και γιατί επένδυσε τόσο πολιτικά σε πρόσωπα που δεν κατείχαν διεθνή αναγνώριση, ούτε πολιτική σταθερότητα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που στο παρελθόν είχε υποδεχθεί τον Χαφτάρ με ιδιαίτερη προβολή, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με το φιάσκο μιας εξωτερικής πολιτικής επιλογής, η οποία όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά υπονόμευσε τη διεθνή εικόνα της χώρας.

Το περιστατικό αυτό δεν αποτελεί μεμονωμένο επεισόδιο, αλλά εντάσσεται σε μια ευρύτερη διπλωματική κρίση εμπιστοσύνης στην περιοχή της Μεσογείου. Και ενώ οι εξελίξεις στο λιβυκό παραμένουν ρευστές, η Ελλάδα φαίνεται να μένει ξανά εκτός κρίσιμων αποφάσεων, πληρώνοντας το τίμημα μιας πολιτικής που επένδυσε περισσότερο στην επικοινωνία παρά στη στρατηγική ουσία.