Χτίστηκε εκκλησάκι στην μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη – Ένα ποίημα-μήνυμα της Στέλλας Κρασαγάκης ενάντια στον εκφοβισμό

Σήμερα, μια ξεχωριστή ημέρα για πολλούς, γιορτάζει το εκκλησάκι που βρίσκεται στο Σελλί Ρεθύμνου. Είναι το εκκλησάκι που έχτισαν οι γονείς του Βαγγέλη Γιακουμάκη στη μνήμη του, καθώς σήμερα τιμάται η μνήμη του Αγίου Βαγγέλη (Ευαγγέλου) του Μάρτυρα.

Δέκα χρόνια από τον θάνατο που συγκλόνισε

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο 20χρονος Βαγγέλης βρέθηκε νεκρός. Το σώμα του εντοπίστηκε κοντά στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, όπου και σπούδαζε. Η υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο, καθώς αποκαλύφθηκε πως το νεαρό αγόρι είχε πέσει θύμα σκληρού εκφοβισμού από συμφοιτητές του. Μία αγνή ψυχή που βρέθηκε αντιμέτωπη με τη λεκτική και σωματική βία.

Αφιέρωση και ποίημα για τις βασανισμένες ψυχές

Με αφορμή λοιπόν τη μνήμη του Βαγγέλη και ως αφιέρωση σε όλες τις βασανισμένες ψυχές που έχουν υποστεί λεκτική και σωματική βία, η Στέλλα Κρασαγάκη έγραψε ένα ποίημα. Αυτό το ποίημα αποτελεί ένα μήνυμα κατά του εκφοβισμού και υπέρ της ευαισθητοποίησης για τέτοια φαινόμενα.

«Θύμα Σκληρού Εκφοβισμού»:

Γεννήθηκα Ευαίσθητος
και με την Κάθε Λέξη,
θελα Πονέσει η Καρδιά
το Δάκρυ μου να Τρέξει.

Απ’τη Φύση μου ήμουν Ήσυχος
δεν μπόρουνα να Βλάψω,
να κάμω σ’ άθρωπο κακό
και Αδικιά να πράξω.

Ήθελα μα δε μπόρουνα
‘πο μέσα μου να βγάλω,
ο,τι με πνίγει με πονά
και να το πω στον άλλο.

Το Κράταγα για ‘ μένανε
και ύστερα ας πονούσα,
δεν ήθελα να ανησυχούν,
αυτοί που αγαπούσα.

Μάσκα το Γέλιο έβαζα
στο Νέο Πρόσωπο μου,
να τους μπερδέψω ,μη φανεί
στον κόσμο ο καημός μου.

Τα Μάθια μου συνέχεια,
να πείσω προσπαθούσα,
τη θλίψη ντος να διώξουνε,
ψεύτικα ως γελούσα.

Μικιός και Μόνος Πάλευα
Θηρία Πεινασμένα,
που ήθελαν τη Σάρκα μου,
για να ‘ναι Ευτυχισμένα.

Αναρωτιόμουν που ‘ φταιξα
κ’ όλο με τυρρανούνε
λες και τος έκαμα κακό
για να μ’εκδικηθούνε.

Θέλω να πω κάτι σε εσάς
που είναι η Χαρά σας,
παιχνίδι εγώ να γίνομαι
στα χέρια τα δικά σας.

Να μην εκμεταλεύεστε
τη Καθαρή Σιωπή μου
και Κόλαση να κάνετε
την Ήρεμη Ζωή μου.

Γιατί ‘μαι Διαφορετικός
από τον απατώ σας
και δεν μπορώ να επικροτώ
τον ΨευτοΑντρισμό σας.

Μα Ακούσετε με και Εσείς
παιδιά Βασανισμένα,
μην πάρετε παράδειγμα
καθόλου από ‘ μένα.

Σπάστε για πάντα τη Σιωπή
και πείτε ήντα συμβαίνει,
κάποιος θα είναι εκεί για εσάς
να ακούσει περιμένει.

Μιλήστε για τον Πόνο σας
Τέλος στη Θλίψη Δώστε.
Και Ευθύνες στους Υπεύθυνους
για Εκείνη αποδώστε.

Θύμα Σκληρού Εκφοβισμού
άλλο παιδί μη γίνει
να βρει όσο είναι στη Ζωή
Αγάπη και Γαλήνη !

Σελίδα : Μαντινάδες Στέλλα Κρασαγάκη

Ποίημα: Στέλλα

πηγή: Δια-SOS-τε τη Μεσαρά