Γιάννης Κουράκης: «Να ανακληθεί το Π.Δ. για τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων»

«Το ΠΔ -ΦΕΚ 194/Δ/ 15-4-2025 αναφέρεται στους οριοθετημένους ή όχι οικισμούς της χώρας κάτω των 2000 κατοίκων, προϋφιστάμενων του 1923 και του 1983, και καθορίζει κριτήρια για την επανέγκριση του ορίου τους είτε την ανα-οριοθέτησή τους.
Κατά την οριοθέτηση των οικισμών, χωρίζει αυτούς σε τρεις ζώνες:
· την Α που αφορά το συνεκτικό (πυκνοδομημένο) τμήμα του οικισμού προ του 1923,
· την Β που αφορά το συνεκτικό τμήμα του οικισμού μεταξύ των ετών 1923 και 1983,
· και την Β1 που αφορά το διάσπαρτο τμήμα του οικισμού μεταξύ των ετών 1923 και 1983.
Δηλαδή, με απλά λόγια, με βάση αυτό το διάταγμα το όριο κάθε οικισμού ορίζεται με βάση τι υπήρχε το έτος 1983, ανεξαρτήτως τοπικών διαφορών ή εξελίξεων.
Τι δεν λαμβάνει υπόψη το Π.Δ.
Δεν λαμβάνει υπόψιν ότι τα όρια των οικισμών που καθορίστηκαν με το Π.Δ. του 1985 (ΦΕΚ 181/Δ) είχαν μελετηθεί από αρμόδιες τεχνικές ομάδες, εγκρίθηκαν από τα ΣΧΟΠ και στη συνέχεια εκδόθηκαν Αποφάσεις Νομαρχών, πολλές από τις οποίες δημοσιεύτηκαν σε ΦΕΚ.
Θα έπρεπε το νέο Π.Δ. να κατευθύνει τους μελετητές να ελέγξουν την ορθότητα ή όχι των προηγούμενων αποφάσεων και όχι οριζόντια να σταματά στο 1983, αγνοώντας τη θεσμική συνέχεια.
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται σωστό αυτό, όταν το ίδιο το Π.Δ. του 1985 υπαγόρευε την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων;
Ασάφειες – Τι πρέπει να γίνει
Το Π.Δ. καθορίζει γενικούς όρους και περιορισμούς δόμησης, χωρίς όμως να παρέχει την απαιτούμενη σαφήνεια.
Είναι παράλογο να ορίζεται στη ζώνη Α (παλαιότερο τμήμα) αρτιότητα οικοπέδου 2.000 τ.μ., όταν πρόκειται για περιοχές με παραδοσιακά μικρές ιδιοκτησίες. Ακόμη και η παρέκκλιση στα 150 τ.μ. για οικόπεδα προ του 1979 με πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, δεν επαρκεί.
Την ίδια στιγμή, το Π.Δ. του 2011 αναγνώριζε ως άρτια όλα τα οικόπεδα που προϋπήρχαν του 1985, εφόσον είχαν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, προσφέροντας ξεκάθαρη και λειτουργική λύση.
Πρόταση
Να ανακληθεί το Π.Δ. και να ξεκινήσει άμεσα διαβούλευση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα Τεχνικά Επιμελητήρια και άλλους φορείς, ώστε να επιτευχθεί ένα ρεαλιστικό, δίκαιο και βιώσιμο πλαίσιο για τους οικισμούς, τους πολίτες και το περιβάλλον».

