Η απομάκρυνση της Σελήνης αλλάζει σταδιακά τον χρόνο στη Γη – Τι αποκαλύπτουν τα επιστημονικά δεδομένα

Μια φυσική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια ίσως οδηγήσει, κάποτε, σε ριζικές μεταβολές στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο στη Γη. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η Σελήνη απομακρύνεται αργά αλλά σταθερά από τον πλανήτη μας, γεγονός που επιδρά άμεσα στη διάρκεια της ημέρας και τη σταθερότητα της γήινης περιστροφής.

Οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ωθούν το φεγγάρι μακριά από τη Γη

Η αιτία αυτής της απομάκρυνσης εντοπίζεται στις παλιρροϊκές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο σωμάτων. Η βαρυτική δύναμη της Σελήνης προκαλεί παραμόρφωση στους ωκεανούς της Γης, δημιουργώντας εξάρσεις νερού – τις παλίρροιες. Όμως, καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται, το παλιρροϊκό φούσκωμα δεν ευθυγραμμίζεται πλήρως με τη Σελήνη, αλλά βρίσκεται ελαφρώς μπροστά της.

Αυτή η βαρυτική ανισορροπία παράγει μια έλξη προς τα εμπρός, η οποία επιταχύνει τη Σελήνη στην τροχιά της και την αναγκάζει να μετατοπίζεται περίπου κατά 3,82 εκατοστά ετησίως.

Πώς αυτό επηρεάζει τη διάρκεια της ημέρας στη Γη

Η μετακίνηση της Σελήνης έχει μετρήσιμο αντίκτυπο και στη Γη: η περιστροφή του πλανήτη επιβραδύνεται, με αποτέλεσμα οι ημέρες να επιμηκύνονται κατά περίπου 1,7 χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε 100 χρόνια.

Η ακριβής παρακολούθηση αυτής της διαδικασίας είναι δυνατή χάρη σε αντανακλαστικούς καθρέφτες που τοποθετήθηκαν στην επιφάνεια της Σελήνης από τα πληρώματα των αποστολών Apollo της NASA. Μέσω λέιζερ που εκτοξεύονται από τη Γη και επιστρέφουν από τους καθρέφτες, οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίζουν με εντυπωσιακή ακρίβεια την απόσταση μεταξύ των δύο σωμάτων.

Μια διαδικασία που ξεκίνησε εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια

Η διαστημική φυσικός δρ Μάγκι Άντεριν-Πόκοκ, μιλώντας στο BBC, εξηγεί ότι στις πρώιμες εποχές της Γης, λίγο μετά τη δημιουργία της Σελήνης, μια μέρα είχε διάρκεια περίπου 5 ωρών. Σταδιακά όμως, λόγω της επίδρασης της Σελήνης, ο ρυθμός περιστροφής της Γης μειώθηκε, οδηγώντας στη σημερινή διάρκεια των 24 ωρών.

«Αυτό το φαινόμενο θα συνεχιστεί. Όσο η Σελήνη απομακρύνεται, οι ημέρες θα γίνονται μεγαλύτερες», σημειώνει η ίδια.

Τι αποκαλύπτουν οι κοραλλιογενείς δομές για την εξέλιξη του χρόνου

Μια ακόμη εντυπωσιακή μέθοδος για τη μελέτη της γήινης χρονικότητας προέρχεται από την παρατήρηση ζωνών ανάπτυξης στα κοράλλια. Οι ρυθμοί ανάπτυξης τους επιτρέπουν τον υπολογισμό του αριθμού των ημερών ανά έτος σε προϊστορικές περιόδους. Σύμφωνα με αυτές τις αναλύσεις, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια η μέρα διαρκούσε περίπου 19 ώρες.

Πιθανές επιπτώσεις από την επιβράδυνση της Γης στο μακρινό μέλλον

Η δρ Άντεριν-Πόκοκ παρομοιάζει την περιστροφή της Γης με «ένα πιάτο που περιστρέφεται πάνω σε ραβδί», τονίζοντας ότι:

«Όσο η περιστροφή επιβραδύνεται, η ισορροπία του πλανήτη απειλείται. Εάν η Γη αρχίσει να ταλαντεύεται, μπορεί να προκληθούν σοβαρές διαταραχές στις εποχές και στο παγκόσμιο κλίμα».

Αν και η ανθρωπότητα δεν αναμένεται να επηρεαστεί άμεσα, πολλά είδη ζώων δεν έχουν την προσαρμοστική ικανότητα να ανταπεξέλθουν σε ταχύτερες μεταβολές.

«Μια αιφνίδια μεταβολή στη διάρκεια της ημέρας ή στην κλίση του άξονα της Γης μπορεί να αποδιοργανώσει τη μετανάστευση, την αναπαραγωγή και τον κύκλο ζωής πολλών ειδών», προειδοποιεί.

Μια αργή αλλά αδιάκοπη αλλαγή – και το ρολόι της Γης συνεχίζει να μετατοπίζεται

Η Σελήνη, ο αιώνιος σύντροφος της Γης, συνεχίζει να κινείται αργά μακριά μας, αλλά η επιρροή της παραμένει καθοριστική. Κι ενώ το μέλλον της ημέρας μπορεί να απέχει εκατομμύρια χρόνια από τώρα, η κατανόηση αυτών των κοσμικών δυνάμεων μας βοηθά να διαβάσουμε καλύτερα το ρολόι του πλανήτη μας – και να προετοιμαστούμε για τις μακροχρόνιες συνέπειες της κοσμικής φυσικής.