Κρήτη: Εικόνες καταστροφής πάνω στην παραλία της Χρυσής Ακτής – Ξεράθηκαν «μυστηριωδώς» τα κρινάκια, ίχνη και από τρακτέρ (pics)

Πρόσφατα ίχνη από τρακτέρ πάνω στην παραλία της Χρυσής Ακτής στα Χανιά αλλά και ένα μεγάλο τμήμα με ξεραμένα βιαίως κρινάκια, κατέγραψε ο φακός του zarpanews.gr χθες Πέμπτη, κατά την επίσκεψή στο σημείο μετά την σχετική συζήτηση την Τετάρτη, στο δημοτικό συμβούλιο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα μεγάλο τμήμα του αμμόλοφου, τα κρινάκια έχουν ξεραθεί εντελώς, ενώ ακριβώς δίπλα, παραμένει ένα καταπράσινο «δάσος» ενώ η εναλλαγή από τα ξεραμένα στα καταπράσινα, είναι τόσο απότομη ώστε ακόμα και ο πιο ανίδεος να μπορεί να αντιληφθεί πως δεν πρόκειται για… φυσική επιλογή αλλά για χημική παρέμβαση, από αυτές που δεν κάνει ο καιρός αλλά ο άνθρωπος.
Άλλωστε όπως μας επεσήμανε γεωπόνος στον οποίο απευθυνθήκαμε, δεν χρειάζεται δεύτερη ματιά για να αντιληφθεί ο ειδικός ότι τα φυτά έχουν ψεκαστεί, αφού είναι ξεραμένο και το χώμα.
Η παρέμβαση στο σημείο συμπληρώνεται από τις χωματουργικές εργασίες που φανερώνουν τα ίχνη από τρακτέρ πάνω στην άμμο, οι οποίες πιθανότατα έγιναν για απομάκρυνση φερτών υλικών ή και διαμόρφωση της παραλίας που σύντομα θα καταληφθεί από τα προβλεπόμενα ομπρελοκαθίσματα.
Πάντως, όταν τέθηκε το θέμα από την αντιπολίτευση, ο αντιδήμαρχος της περιοχής, Γιάννης Δρακακάκης, έσπευσε να σημειώσει πως αυτά συμβαίνουν ενίοτε αναλόγως τον καιρό ενώ ο αντιδήμαρχος καθαριότητας Μιχάλης Τσουπάκης, δεσμεύτηκε ότι θα παρθεί δείγμα από το χώμα το οποίο θα σταλεί στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο για ανάλυση.
Υπενθυμίζεται ότι στο ίδιο σημείο, ανάλογες απόπειρες παρέμβασης στο τοπίο είχαν γίνει και πέρυσι και μάλιστα με υπεύθυνο έναν εργαζόμενο του δήμου, οδηγό του μηχανήματος που είχε ισοπεδώσει τις αμμοθίνες. Μετά από καταγγελία του Μιχάλη Σχοινά, ο δήμος είχε ξεκινήσει ΕΔΕ, για να διαπιστώσει ότι πράγματι έτσι είχε συμβεί και να επιβάλει ποινή στέρησης μισθού, τριών ημερών στον υπάλληλο, ο οποίος από την τέταρτη μέρα και μέχρι σήμερα εξακολουθεί κανονικά να εργάζεται.
Ένας πολίτης με στοιχειώδη αναλυτική ικανότητα, μπορεί, συνδυάζοντας γεγονότα και εικόνες να υποθέσει ότι πίσω από τις παρεμβάσεις αυτές σε ένα τόσο μικρό και συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας, κρύβεται κάποια μεθόδευση και όχι τα στοιχειά της φύσης ή η οργή του Ποσειδώνα…
Ο δήμος Χανίων πού βασίζει αυτήν την μάλλον χλιαρή αντίδραση, αν όχι διάθεση υποτίμησης των καταγγελιών; Σίγουρα όχι πάντως στο πλεόνασμα που έχουν τα Χανιά σε πράσινο. Για να μην αιωρούνται τέτοιες καταγγελίες, ίσως θα έπρεπε να αξιολογήσει ως πιο επείγουσα την κατάσταση και να φροντίσει με περισσότερη πυγμή να δοθούν άμεσα επιστημονικές απαντήσεις, αντί να βρίσκει δικαιολογίες για τις εικόνες αυτές.
Ακόμα και με όρους τουρισμού να μιλήσει κανείς, τα κρινάκια της θάλασσας, οι αμμοθίνες, οι φωλιές της θαλάσσιας χελώνας, οι ρίζες των κέδρων πάνω στην άμμο, αυτά -και όχι οι ξαπλώστρες- είναι που διαφοροποιούν τον τόπο μας, σε μια εποχή απόλυτης εκβιομηχάνισης και ισοπεδωτικής ομοιομορφίας του τουριστικού προϊόντος.
Ακόμα και αν δεν έχουν ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες οι εκάστοτε τοπικοί και περιφερειακοί άρχοντες, θα έπρεπε πλέον να έχει γίνει αντιληπτό μέχρι σήμερα, ότι η προστασία του φυσικού τοπίου πρέπει να αποτελεί πολιτική προτεραιότητα και δεσμευτική υποχρέωση για τους ίδιους και τις υπηρεσίες του.

