Σπουδαίος μουσικοσυνθέτης. Σπουδαίος δάσκαλος. Ο Ross Daly δυο φορές «αποφάσισε» να πάω στην Κρήτη. Η μια ήταν το 1975 και η άλλη το 1992. Από εκείνη τη δεύτερη φορά δεν ξανάφυγε. Έγινε κομμάτι της κρητικής γης. Έγινε κομμάτι της κρητικής ψυχής.
Ένας Ιρλανδός που γεννήθηκε στην Αγγλία και αφοσιώθηκε στον ιδιαίτερο κόσμο της μουσικής όπως αυτός ξανοίγεται από τη μία άκρη του κόσμου έως την άλλη. «Στη δική μου ζωή δεν μπορώ να πω ότι γίνονται τα πράγματα κατόπιν αποφάσεων ακριβώς.
Ανακαλύπτω πράγματα, μουσικές, τόπους και ανθρώπους με τους οποίους νιώθω ότι συντονιζόμαστε σε ένα βαθύτερο επίπεδο και ακολουθώ την αίσθηση αυτή. Έτσι δεν μπορώ να ξεχωρίζω συγκεκριμένα και μεμονωμένα στοιχεία που καθορίζουν την πορεία μου.
Περισσότερο είναι κάτι πιο «ολιστικό» που με «τραβάει». Σίγουρα όμως η μουσική παράδοση της Κρήτης έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στο να παραμείνω εδώ, καθώς και η γνωριμία μου με συγκεκριμένους ανθρώπους.
Σε κάθε τόπο που πηγαίνω και που έχω πάει εγώ αναζητώ ανθρώπους που ζουν σύμφωνα με την ίδια τη φύση τους και που είναι ο εαυτός τους. Οι άνθρωποι αυτοί φυσικά συντονίζονται με το κοινωνικό περιβάλλον τους αλλά δεν καθορίζονται από αυτό.
Περισσότερο βρίσκονται σε συντονισμό με το φυσικό τους περιβάλλον που επιδρά στον καθέναν τους με ένα μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο. Για αυτό τον λόγο οι άνθρωποι αυτοί συχνά δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Δεν απαρτίζονται απλώς από ένα σύνολο συνηθειών και εθίμων που κληρονόμησαν από άλλους ανθρώπους. Είναι αυθεντικοί απέναντι από τον εαυτό τους», αναφέρει στο ΒΗΜΑ ο Ross Daly.
Από το 1975 έχει αφιερωθεί στη μελέτη της κρητικής μουσικής. Το «Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος» δημιουργήθηκε το 1982 και αποτελεί έκτοτε έναν φάρο που προσελκύει στο ορεινό χωριό Χουδέτσι χιλιάδες μαθητές και εκατοντάδες δασκάλους από κάθε γωνιά του πλανήτη.
«Η κρητική μουσική είναι κατά βάση μια απλή μουσική, και σε ακριβώς αυτή την απλότητα βρίσκεται όλη η ομορφιά της».
Το Χουδέτσι στον νομό Ηρακλείου έγινε σταυροδρόμι για μουσικούς από όλο τον κόσμο, ίσως γιατί όπως ο ίδιος λέει «το αντικείμενο της δουλειάς μας αφορά σε όλο τον κόσμο». «Ο Λαβύρινθος είναι έργο ζωής και είναι το αποτέλεσμα μιας πολύ μεγάλης διαδρομής των ανθρώπων του σε μουσικές μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής του κόσμου.
Μέσα σε αυτά τα σαράντα χρόνια έχουμε γνωρίσει αμέτρητους ανθρώπους και έχουμε ακούσει από κοντά κάποιους από τους σημαντικότερους μουσικούς του πλανήτη μας. Είναι φυσικά και ένα ταξίδι χωρίς τέλος», επισημαίνει ο Ross.
«Η κρητική μουσική σήμερα έχει αστικοποιηθεί με ένα κάπως άτσαλο τρόπο», διαβάζω σε παλαιότερες δηλώσεις του. Έχει άραγε απολέσει το κέντρο της; «Η αστικοποίηση δεν είναι ούτε κάτι το καλό ούτε κάτι το κακό. Το πρόβλημα προκύπτει όταν γίνονται παρεμβάσεις χωρίς γνώση και σεβασμό για αυτό που προϋπάρχει.
Η κρητική μουσική είναι κατά βάση μια απλή μουσική, και σε ακριβώς αυτή την απλότητα βρίσκεται όλη η ομορφιά της. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στο απλό και το απλοϊκό. Το απλό στη μουσική είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα να πετύχει κανείς.
Τα απλά πράγματα διακρίνονται από λεπτές και ευαίσθητες ισορροπίες που πολύ εύκολα διαταράσσονται και απορρυθμίζονται από παρεμβάσεις που δεν στηρίζονται σε ουσιαστικές γνώσεις», επισημαίνει.
Ανατρέχω σε ακόμα μια δήλωση. Δήλωση ειλικρινή. «Η Κρήτη έχει πολλές ιδιαιτερότητες, πολλές ομορφιές και πολλά προβλήματα επίσης». Τι ήταν αυτό που θα ήθελε εκείνος να δει να αλλάζει στον τόπο; «Όταν ζεις σε έναν τόπο βλέπεις πιο συνολικά τα πράγματα.
Οι τουρίστες ενδεχομένως αναζητούν επίγειους παραδείσους, ο κάτοικος ενός τόπου δεν τρέφει τέτοιες αυταπάτες. Μέσα στη ζωή υπάρχουν πράγματα που μας χαροποιούν και υπάρχουν άλλα που μας στεναχωρούν και εμείς προσπαθούμε πάντα να τα φέρουμε σε κάποια βιώσιμη ισορροπία. Μέσα στην αναζήτηση αυτής της ισορροπίας υπάρχουν χιλιάδες παράγοντες και λεπτομέρειες.
Αφού με ρωτάτε τι θα ήθελα να ήταν διαφορετικό, ανάμεσα σε άλλα θα ανέφερα τα εξής που, κατά την άποψή μου, είναι προβληματικά τόσο στην Κρήτη όσο και αλλού. Ο τρόπος που φερόμαστε στο φυσικό περιβάλλον καθώς και ο τρόπος που φερόμαστε στα ζώα.
Είναι λίγες οι δεκαετίες στις οποίες έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε το πώς όλα στη φύση συνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται. Όταν για παράδειγμα βρωμίσουμε το περιβάλλον με πλαστικά σκουπίδια που δεν διαλύονται, το δηλητήριο που προκύπτει θα γυρίσει να μας βλάψει με πολλούς και διάφορους τρόπους.
Επίσης όταν θυσιάζουμε την καλή αισθητική για χάρη της χρηστικότητας, δεν κερδίζουμε κάτι. Αντιθέτως σε πολλά επίπεδα, που ίσως δεν αντιλαμβάνονται όλοι, χάνουμε ουσιαστικά πράγματα. Η αισθητική δεν είναι πολυτέλεια».
και Facebook 
