Αντιμέτωποι με ένα πολύ δυσάρεστο θέαμα ήρθαν πολίτες στην περιοχή του Καρτερού ποταμού στη Χερσόνησο.
Δεκάδες ψάρια βρίσκονταν νεκρά κοντά στην εκβολή του ποταμού, όπως φαίνεται σε φωτογραφίες που έστειλε στο Flashnews.gr αναγνώστρια. Η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική και ταυτόχρονα ανησυχητική για τις αιτίες που προκάλεσαν τον θάνατο των ψαριών.
Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η αιτία δε βρίσκεται σε κάποια πηγή μόλυνσης αλλά στην ασφυξία των ψαριών από έλλειψη οξυγόνου.
Ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών του ΕΛΚΕΘΕ, Δρ. Κωνσταντίνος Μυλωνάς, εξηγώντας στο Flashnews.gr, τι έχει συμβεί αναφέρει:
«Τέτοια ποτάμια όπως ο Καρτερός, που στην ουσία είναι χείμαρροι οι οποίοι σχηματίζονται μετά από βροχές τον χειμώνα, συνδέονται με τη θάλασσα. Συγκεκριμένα, τον χειμώνα λόγω της τρικυμίας, της διάβρωσης του παραλιακού μετώπου και του νερού του ποταμού, δημιουργείται ένα άνοιγμα μέσα από το οποίο συνδέεται η θάλασσα με το ποτάμι. Από αυτό το άνοιγμα μπαίνουν στο ποτάμι – περίπου στα 100 με 200 μέτρα από την ακτή – ψάρια που μπορούν να ζήσουν σε νερά ακόμα και με χαμηλό αλάτι, όπως κέφαλοι, λαυράκια κλπ. Σταδιακά με τη ροή του ποταμού, τη θάλασσα και την κίνηση της άμμου, κλείνει αυτό το άνοιγμα με αποτέλεσμα τα ψάρια αυτά να παγιδεύονται.
Το “λιμνάζον” νερό που μένει εκεί είναι περιορισμένο. Την ίδια στιγμή, ο ποταμός φέρνει μέσα στα νερό αυτό πολλές θρεπτικές ουσίες που προέρχονται από ροές, από το βουνό, από οργανικές ουσίες που υπάρχουν στους αγρούς, από λιπάσματα κλπ. Αυτές οι οργανικές ουσίες που είναι θρεπτικές για τα φυτά του χερσαίου εδάφους είναι εξίσου θρεπτικές και για τους φυτικούς οργανισμούς του νερού. Αρχίζουν λοιπόν να αναπτύσσονται μικροί φυτικοί οργανισμοί στο νερό, οι οποίοι παράγουν τη μέρα οξυγόνο αλλά τη νύχτα ως γνωστόν καταναλώνουν οξυγόνο.
Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας υπεραναπτύσσονται οι φυτικοί αυτοί οργανισμοί αλλά την ίδια ώρα μειώνεται η περιεκτικότητα του νερού σε οξυγόνο, γιατί όσο πιο ζεστό είναι το νερό τόσο πιο λίγο οξυγόνο περιέχει. Έτσι, φτάνει η στιγμή που η ζήτηση για οξυγόνο τόσο από τα ψάρια όσο και από τα φυτά που υπάρχουν εκεί, γίνεται το βράδυ τεράστια με αποτέλεσμα το νερό να γίνεται υποξικό, δηλαδή να έχει πάρα πολύ μικρή περιεκτικότητα σε οξυγόνο. Επομένως, ο θάνατος των ψαριών προέρχεται από υποξία και όχι από κάποια μόλυνση και ρύπανση» καταλήγει ο κ. Μυλωνάς.
Σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά το φαινόμενο αυτό που είχε συμβεί πριν από λίγο καιρό και στον Αποσελέμη ποταμό, δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης θα ήταν να υπάρξει παρέμβαση και να σκαφτεί η κοίτη του ποταμού προκειμένου να συνδέεται συνεχώς με τη θάλασσα ακόμα και το καλοκαίρι, ώστε τα ψάρια όταν αισθανθούν ότι ανεβαίνει πάρα πολύ η θερμοκρασία και μειώνεται το οξυγόνο να κατευθύνονται ενστικτωδώς προς τη θάλασσα.
και Facebook 
