Και ποιός δεν θα ήθελε στ΄ αλήθεια να γυρίσει το χρόνο πίσω, να ξαναζήσει αυτές τις υπέροχες, μοναδικές, Πασχαλιάτικες στιγμές ;
Να ξαναζήσει, μια μια, τις ημέρες της Μεγαλοβδομάδας όπως τα παλιά. Να παρακολουθήσει όλα τα σπερνά και τσι λειτρουγιές στην εκκλησά του χωριού του, με τον παπά και τους ψαλτάδες του. Να ξαναπάει στα ξύλα του Ορφανού (Ιούδα). Να ξαναπάει στον ποταμό και να ξανασάξει τη λαμπάδα του από καλάμια για το βράδυ της Ανάστασης. Να ξαναδεί τους φούρνους του χωριού να καπνίζουνε και να ευφρανθεί τσι μυρωδιές από τα κουλουράκια (τσουρεκάκια) και τ’ αβγοκούλουρα των άξιω νοικοκεράδω.
Να ξαναπει τα Εγκώμια με το βιβλιαράκι στο χέρι. Να ξαναβαστήξει τον ομορφοστολισμένο Επιτάφιο, με μπρουλιασμένους στη κλωστή λεμονανθούς, μαχαιρίδες, γαρέφαλα και άλλα σπιτικά άνθη. Να ξαναπαίξει τα σημαντήρια, στα σοκάκια του χωριού κάλεσμα των πιστών για την Ανάσταση και τη Δευτερανάσταση. Να ανάψει τη δική του καλαμολαμπάδα. Να απολαύσει το κάψιμο του Ορφανού (Ιούδα).
Να φορέσει τα καλά του, να σφιχταγκαλιαστεί, και να ευχηθεί με τσ’ εδικούς και χωριανούς, με το Χριστός Ανέστη. Να ξαναπαίξει την καμπάνα χαρμόσυνα με τη σειρά του και με όσες περισσότερες μπορεί διπλοκαμπανιές (σειστρές). Και τόσα άλλα, που θένε πολλές σελίδες για να γραφτούνε και να αναλυθούνε. Και όλα τούτα με σύμμαχο τον καλό καιρό της άνοιξης με τη λουλουδιασμένη φύση. Ας προσγειωθούμε όμως στην πραγματικότητα. Ο χρόνος και ο ποταμός δεν γυρίζουνε οπίσω.
Πάντα είναι επίκαιρες οι Πασχαλιάτικες παλιές φωτογραφίες, από τις πολλές που είχανε την καλοσύνη να μου εμπιστευτούνε, εδώ και χρόνια, εκλεχτοί συγχωριανοί μου. Τους ευχαριστώ για άλλη μια φορά και θέλω να πιστεύω πως, θα μας γυρίσομε νοερά, έστω για λίγο, το χρόνο πίσω, σε γεγονότα και πρόσωπα μιας άλλης εποχής.
Ας δούμε λοιπόν τις παρακάτω λίγες ενδεικτικές φωτογραφίες.
Για τους απόντες, ας αποτελέσουνε τούτα τα λίγα λόγια, θυμίαμα μνήμης.
Για τους ζώντες, Υγεία σε όλους.
Χριστός Ανέστη. Πολλά τα Έτη σας.
και Facebook 
