Το 2021 εν μέσω επελάσεων των πανδημικών παραλλαγών ο διευθύνων σύμβουλος της Lufthansa Κάρστεν Σπορ είχε προβλέψει ότι «εντός διετίας τα επαγγελματικά ταξίδια θα έχουν ανακάμψει στο 90% του επιπέδου που βρίσκονταν το 2019». Φτάσαμε αισίως στο 2023, έχουμε αφήσει πίσω μας την πανδημική κρίση, οι απαγορεύσεις έχουν ακόμη και από τους Κινέζους που καταργούνται, αλλά η ανάκαμψη του κλάδου είναι χλωμή. Οι μπαμπάδες δεν λείπουν σε ταξίδι για δουλειές, θα λέγαμε με όρους Κουστουρίτσα. Και η αεροπορική ζήτηση για επαγγελματικό ταξίδι βρίσκεται μόλις στο 60% του προπανδημικού 2019.
Μιλάμε για τους Ευρωπαίους αερομεταφορείς – οι Αμερικανοί τα πηγαίνουν σαφώς καλύτερα – που ελπίζουν στη ζήτηση του φθινοπώρου για να ανεβάσουν το 60% στο επίσης μη ικανοποιητικό 70% έως το τέλος του έτους. «Η ανάπτυξη της αγοράς του επαγγελματικού ανακάμπτει με ρυθμούς πολύ πιο αργούς από αυτούς που φανταζόμασταν στις αρχές του έτους», μιλώντας στο Bloomberg ο Λούις Γκαλίγκο, διευθύνων σύμβουλος της IAG SA, μητρικής εταιρείας της British Airways.
Αλλά και ο συνάδελφός του της γαλλο-ολλανδικής Air France-KLM Μπεν Σμιθ δεν πιστεύει ότι η γαλλική αγορά του επαγγελματικού ταξιδιού θα ανακάμψει πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα.
«Ταξίδια της εκδίκησης»
Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι εκείνοι που ταξιδεύουν για επαγγελματικούς σκοπούς συγκαταλέγονται μεταξύ των καλύτερων πελατών για τις αεροπορικές εταιρείες. Συνήθως δεν κάνουν από νωρίς κράτηση για να πετύχουν καλύτερες τιμές (αφού τα εισιτήρια τα πληρώνουν κατά κανόνα άλλοι), ταξιδεύουν συχνά σε διακεκριμένη θέση (business class ή και πρώτη) και εν γένει πρώτο μέλημά τους είναι η «ευελιξία» στις πτήσεις τους.
Οι αερομεταφορείς έχουν πολλούς λόγους για να θέλουν να αποκαταστήσουν τους «καλούς» πελάτες τους και ο κυριότερος είναι μάλλον η αίσθηση που έχουν ότι, βοηθούσης και της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας εν γένει, όσοι μετά την πανδημία άρχισαν να παίρνουν το πρώτο αεροπλάνο που έβρισκαν μπροστά τους για να (ξε)φύγουν μακριά από τον τόπο της καραντίνας τους, όσοι δηλαδή έκαναν «ταξίδια της εκδίκησης» προσπαθώντας να κερδίσουν το χαμένο χρόνο της πανδημίας και να εκτονώσουν τη λαχτάρα τους για «φευγιό», σταδιακά θα λιγοστέψουν.
Όλα δείχνουν ότι η ζήτηση για ταξίδια αναψυχής θα είναι μικρότερη τους επόμενους μήνες και ίσως την επόμενη χρονιά – ήδη οι ναύλοι έχουν πάρει την ανιούσα – και η ανάγκη αναθέρμανσης του επαγγελματικού ταξιδιού μοιάζει αδήρητη για τους αερομεταφορείς. «Στη Γερμανία, οι μικρότερες εταιρείες που αποτελούν την καρδιά της παραγωγικής βάσης, έχουν αρχίσει και πάλι να στέλνουν τα στελέχη τους σε ταξίδια με το αεροπλάνο, αλλά οι μεγάλοι παίκτες έχουν αποσυρθεί με τρόπο που φαίνεται να είναι διαρθρωτικός», σημειώνει το Bloomberg.
Τηλεδιασκέψεις και περιβάλλον
Ένας από τους λόγους που περιόρισαν σημαντικά το επαγγελματικό ταξίδι έχει να κάνει με την ευκολία επικοινωνίας που παρέχει πλέον η ηλεκτρονική τεχνολογία. «Κατά τη διάρκεια της κρίσης οι εταιρείες αναγκάστηκαν να ξοδέψουν τους ταξιδιωτικούς προϋπολογισμούς για να επιβιώσουν. Και στη συνέχεια ανακάλυψαν ότι η αποτελεσματικότητα του λογισμικού τηλεδιασκέψεων έκανε ορισμένα ταξίδια περιττά», γράφει σε ρεπορτάζ του από το Λονδίνο, το Παρίσι και τη Φραγκφούρτη το αμερικανικό πρακτορείο.
Επιπλέον, αντιμετωπίζοντας τώρα τον πληθωρισμό του κόστους και επίσης την πίεση για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι επιχειρήσεις αρχίζουν να συνηθίζουν και να προσαρμόζονται στην ιδέα των λιγότερων αεροπορικών ταξιδιών. Σημειωτέον ότι όλο και περισσότεροι μέτοχοι ευαισθητοποιούνται από την κλιματική κρίση και δεδομένου ότι το αεροπορικό ταξίδι είναι εξόχως ρυπογόνο, απαιτούν από τις διοικήσεις να περιορίσουν τις «άσκοπες» πτήσεις στελεχών. Αυτή είναι μια όντως διαρθρωτική αλλαγή, που αλλάζει τα δεδομένα στον αεροπορικό κλάδο.
«Επιχειρηματική ύφεση»
«Αν και οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες δεν περίμεναν ότι τα επαγγελματικά ταξίδια θα ανακάμψουν πλήρως μετά την πανδημία, η πραγματικότητα τις έχει όλες εκπλήξει δυσάρεστα», δήλωσε στο Bloomberg ο Νιλ Γκλιν, αναλυτής της Air Control Tower. Η εταιρική
αεροπορική κίνηση συγκριτικά με το 2019 βρίσκεται περίπου στο 60% στη Γερμανία, στο 70% στην Ιαπωνία και στο 80% το πολύ στις ΗΠΑ, σημειώνει ο βρετανός αναλυτής. «Αυτό οφείλεται εν μέρει στην κουλτούρα της απομακρυσμένης εργασίας, καθώς και στη συνείδηση των ταξιδιωτών της ανάγκης να περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα στην ατμόσφαιρα», εξηγεί ο Γκλιν.
Αν και σε καλύτερη θέση από την Ευρώπη, στις ΗΠΑ οι εταιρείες έχουν κάνει κάποιες αλλαγές για να προσαρμοστούν στη χαμηλότερη εταιρική ζήτηση. Η American Airlines Group Inc. και η Southwest Airlines είναι δύο απ’ αυτές, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της United Airlines Holdings Inc. Σκοτ Κίρμπι περιέγραψε την κατάσταση ως «επιχειρηματική ύφεση».
Υπάρχουν και αισιόδοξες φωνές
Μια διαφορετική και πολύ πιο αισιόδοξη εικόνα για τα αεροπορικά ταξίδια σκιαγραφεί, πάντως, στην έρευνά της Business For Travel η εταιρεία μελετών Accor. Αν και εκτιμούν ότι η κίνηση είναι εφέτος μειωμένη μόνο κατά 24% συγκριτικά μ το 2019 σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ειδικοί της εταιρείας πιστεύουν ότι σύντομα – πιθανότατα εντός του 2024 – το επαγγελματικό ταξίδι θα αποκατασταθεί πλήρως καθώς υπάρχει μια σαφής τάση εγκατάλειψης της τηλεργασίας και επιστροφής των εργαζομένων στα γραφεία τους. «Οι συμφωνίες κλείνονται πλέον και πάλι με χειραψία», διαπίστωσε η Accor.
Το ότι η τηλεργασία είναι ο μεγάλος εχθρός της αεροπορικής βιομηχανίας είναι πάντως γεγονός. Είναι χαρακτηριστική εξάλλου η διαπίστωση που έκανε στο Bloomberg ο επικεφαλής της μητρικής της British Airways ότι τα εταιρικά ταξίδια έχουν ανακάμψει πιο δυναμικά στην
ισπανική Iberia της Ισπανίας συγκριτικά με την BA, επειδή «οι Ισπανοί εργαζόμενοι επιστρέφουν στο γραφείο με ταχύτερο ρυθμό συγκριτικά με τους Βρετανούς που εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να εργάζονται εξ αποστάσεως».
Ο συνεδριακός τουρισμός
Διαπίστωσε επίσης ο Λούις Γκαλίγκο ότι «τα μεγαλύτερα, πολυήμερα ταξίδια ανακάμπτουν πιο γρήγορα από όσο οι σύντομες χρονικά μετακινήσεις σε πιο κοντινές αποστάσεις». Ο βρετανός μάνατζερ αναφέρεται στο λεγόμενο συνεδριακό τουρισμό, που προσφέρει τη δυνατότητα σε όσους ταξιδεύουν (ομαδικά συνήθως, για συμμετάσχουν σε ένα επαγγελματικό συνέδριο) να συνδυάσουν τη δουλειά με την ψυχαγωγία.
Στην περίπτωση αυτή συχνά είναι οι επιχειρήσεις που πληρώνουν για να επιβεβαιώσουν και να «πακτώσουν» φιλίες με ανεξάρτητους επαγγελματίες του κλάδου – φαρμακευτικές, για παράδειγμα, διοργανώνουν ιατρικά συνέδρια. Εν προκειμένω οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες παραμερίζονται εκατέρωθεν. Και εξυπακούεται ότι όσο καλπάζουν τα χρηματιστήρια και ανακάμπτουν οι εταιρικοί ισολογισμοί τόσο θα αυξάνονται και οι ταξιδιωτικοί προϋπολογισμοί των επιχειρήσεων.
Πηγή: Ot.gr
και Facebook 
