Αντιδράσεις για Σειραγάκη: «Αδιανόητο να εξέρχεται των φυλακών δράστης τέτοιων αδικημάτων, χωρίς επιστημονική διαβεβαίωση»

Πολλαπλές διαστάσεις στο τοπίο της δικαιοσύνης, αναδεικνύει η πρόσφατη αποφυλάκιση του Νίκου Σειραγάκη, ο οποίος βρίσκεται εκτός φυλακών, μετά από 12,5 χρόνια, έχοντας καταδικαστεί τόσο πρωτόδικα όσο και από το Εφετείο για κατάχρηση σε ασέλγεια, απόπειρα κατάχρησης σε ασέλγεια και βιασμούς σε βάρος ανήλικων αθλητών, σε κάθειρξη 401 ετών και κατά συγχώνευση σε 220 χρόνια κάθειρξη.

Υπενθυμίζεται πως ο 59χρονος σήμερα καταδικασθείς για 36 ασέλγειες και βιασμούς ανηλίκων το 2011, αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους μετά από απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου με ψήφους 2 προς 1. Η νέα απόφαση αποφυλάκισης του έρχεται μετά την πρώτη- το 2020 – όταν είχε αποφυλακιστεί κατ’ εφαρμογή των ευεργετικών διατάξεων για τους καταδίκους που κάνουν μεροκάματα στη φυλακή, οπότε και είχε παραβιάσει τους όρους που του είχαν τεθεί με αποτέλεσμα να οδηγηθεί και πάλι στις φυλακές.

Η νέα αποφυλάκιση του Ν. Σειραγάκη έφερε πληθώρα αντιδράσεων, εγείροντας ταυτόχρονα και ερωτήματα που άπτονται του Νομοθετικού πλαισίου που δίνει τη δυνατότητα της υφ’ όρον απόλυσης καταδικασθέντων, αλλά και άλλων παραμέτρων όπως ο χρόνος των ποινών, οι όροι και τα κριτήρια που εξετάζονται για την αποφυλάκισή τους, κυρίως όμως των επιστημονικών κυρίως εργαλείων που δίδονται στους δικαστές, προκειμένου να μπορούν – πέραν των τυπικών προϋποθέσεων -να κρίνουν αν και εφ’ όσων ο εκάστοτε καταδικασθείς εμφανίζει μεταμέλεια και συνολικά χαρακτηριστικά που θα οδηγούν εν τέλει στην απόφαση για αποφυλάκισή του ή μη.

Υπενθυμίζεται, ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος ζήτησε από την Εισαγγελία Εφετών Ναυπλίου να του διαβιβαστεί το βούλευμα, με το οποίο μετά από 12,5 χρόνια εγκλεισμού του αποφυλακίστηκε, ο Νίκος Σειραγάκης, προκειμένου να εξετάσει εάν έχει εμπεριστατωμένη ή όχι αιτιολογία ή αν υπάρχουν ασάφειες και νομικά κενά στο σκεπτικό του. Σε καταφατική περίπτωση αναμένεται να προχωρήσει σε αναίρεση του επίμαχου βουλεύματος.

Τα επιστημονικά εχέγγυα, οι πολλαπλές διαστάσεις και η ποινική λειτουργία της Πολιτείας

Τις πολλαπλές διαστάσεις που αναδεικνύει η υπόθεση αυτή, εξήγησε μιλώντας στον ΤΕΑΜ FM ο Δικηγόρος Νίκος Κοτζαμπασάκης ο οποίος ήταν ένας εκ των έξι δικηγόρων του Ρεθύμνου που είχε εκπροσωπήσει τα θύματα και τις οικογένειες στην υπόθεση Σειραγάκη. Ο ίδιος ανέφερε μεταξύ άλλων πως είναι: “αδιανόητο να εξέρχεται των φυλακών δράστης τέτοιων αδικημάτων, χωρίς σχετική επιστημονική διαβεβαίωση”.

Και αυτό διότι, όπως επεσήμανε, πρόκειται για μια υπόθεση με πολλές παραμέτρους όπου μόλις η μια εξ αυτών αφορά στην ποινική μεταχείριση δραστών ανάλογων εγκλημάτων. Τόνισε ιδιαίτερα την ανάγκη να δοθούν ουσιαστικά “εργαλεία”, ώστε το κριτήριο της καλής διαγωγής, που υφίσταται σήμερα στις τυπικές προϋποθέσεις για την αποφυλάκιση, να πιστοποιείται και μέσα από το “πρίσμα” της επιστήμης. Στο πλαίσιο αυτό, θα έπρεπε, όπως εξήγησε, να εξετάζεται με επιστημονικά κριτήρια η μεταμέλεια, η μεταστροφή καθώς και πιο σύνθετα στοιχεία που άπτονται της προσωπικότητας του δράστη και τα οποία θα συνηγορούν ή όχι, στην αποφυλάκιση και την πιθανότητα αποτελεσματικής επανένταξης στην κοινωνία.

“Η υπόθεση αυτή μας υπενθυμίζει πως η θεσμική λειτουργία της Πολιτείας, είναι διεκπεραιωτική και επιδερμική”

Μιλώντας για την υπόθεση που συγκλόνισε τη χώρα, αλλά και την θεσμική λειτουργία της Πολιτείας στην συγκεκριμένη υπόθεση, ο Ρεθυμνιώτης Δικηγόρος υπογράμμισε: “Όσοι είχαμε εμπλακεί στην υπόθεση αυτή κυριολεκτικά γεράσαμε και μάλιστα με άσχημο τρόπο, γιατί ανά τακτά χρονικά διαστήματα μας υπενθυμίζει μια ζοφερή στιγμή για την τοπική κοινωνία και γενικότερα για τη χώρα. Κυρίως αυτό που μας θυμίζει σε διάφορες φάσεις είναι ότι η θεσμική λειτουργία της Πολιτείας θα έλεγα ότι είναι διεκπεραιωτική, επιδερμική και πολλές φορές νομίζω στρουθοκαμηλίζει. Και εξηγώ. Η απονομή της δικαιοσύνης, ο σωφρονισμός και όλη η ποινική λειτουργία της Πολιτείας, θυμίζω ότι κατατείνει αφενός μεν στη γενική πρόληψη, στον παραδειγματισμό προς αποτροπή υποψηφίων παραβατών και αφετέρου στην ειδική πρόληψη- δεν θα έλεγα στην εξουδετέρωση- αλλά στην επανένταξη σε κάθε περίπτωση ενός παραβάτη πολίτη”.

Ειδικότερα, με αφορμή την υπόθεση Σειραγάκη, αναφέρθηκε στα εχέγγυα που σήμερα έχει η δικαιοσύνη και τα οποία μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά, όπως εξήγησε, στην απόφαση για ικανότητα επανένταξης των καταδικασθέντων για τέτοιου είδους εγκλήματα: “Το κράτος επί 40 χρόνια μεριμνά την συγκρότηση δικαστικής αστυνομίας. Το ακούτε και εσείς όπως και εμείς, δεν το έχουμε δει. Το κράτος δεν μεριμνά να υποστηρίξει τους δικαστικούς του και Εισαγγελικούς λειτουργούς με ειδικούς επιστήμονες, πραγματογνώμονες και είναι αδιανόητο σε περιπτώσεις όπως αυτή, να μην υπάρχει τέτοια υποστήριξη που να δίδονται τα επιστημονικά εχέγγυα, κατά τεκμήριο, κατά σφοδρή πιθανολόγηση δηλαδή,ότι ο καθένας έχει ανατρέψει τους όρους που οδήγησαν στην καταιγιστική αυτή συμπεριφορά του και μπορεί να επανέλθει στην κοινωνία”.

Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως ο χρόνος έκτισης της ποινής έχει καθοριστική σημασία και όπως εξήγησε εν προκειμένω: “στην συρροή -πέραν του ενός παιδιού στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή- δεν είναι δυνατόν να μην απειλείται με ισόβια κάθειρξη, η οποία απειλείτο μέχρι το 2019 σε μια υπεξαίρεση 100 ή 300 χιλιάδων ευρώ από ένα δήμο ή μια τράπεζα”.

“Στην αοριστία της καλής διαγωγής, μπορούν να χωρέσουν οι πάντες ”

Σε ό,τι αφορά τα κριτήρια που σήμερα περιλαμβάνονται στις τυπικές προϋποθέσεις για την αποφυλάκιση, με κυρίαρχο την καλή διαγωγή, ο κος Κοτζαμπασάκης αναφέρθηκε εκτενώς και εξήγησε: “Η περιβόητη διαγωγή συνιστά ουσιαστικά το μοναδικό κριτήριο για την υφ’ όρον απόλυση ενός κρατουμένου, την αποφυλάκιση δηλαδή. Είναι δυνατόν να βάζουμε στο ίδιο ζύγι κάποιον που έχει δείξει μεταμέλεια με κάποιον αμετανόητο καταδικασθέντα; Στην αοριστία αυτή της καλής διαγωγής μπορούν να χωρέσουν οι πάντες. Καλή διαγωγή, σημαίνει δηλαδή ότι δεν μαχαίρωσες κάποιον συγκρατούμενό σου, ότι δεν έφυγες στην άδειά σου ή δεν παραβίασες τους όρους χορήγησης της άδειας σου. Θα εξομοιώσουμε λοιπόν τον καταδικασθέντα, ο οποίος έχει συντριβεί πραγματικά υπό το βάρος των πράξεών του και έχει ζητήσει συγγνώμη, έχει αποζημιώσει το θύμα του, με τον αμετανόητο, αδιανόητα προκλητικό κατηγορούμενο και καταδικασθέντα, ο οποίος βγάζει γλώσσα στα θύματα του και έρχεται από την αρχή μέχρι το τέλος προκλητικός απέναντι στην πολιτεία; Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν ουσιαστικά κριτήρια που αν θέλετε συνομολογούν ή όχι, συμβολίζουν ή όχι, καταδεικνύουν ή όχι την μεταστροφή αυτή που προϋποθέτει η επανένταξη; Για ποια επανένταξη μιλάμε; Ένας κρατούμενος δηλαδή που παρακολουθεί ένα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας -πολλές φορές και τυπικά – ή εργάζεται στο μαγειρείο μιας φυλακής σημαίνει ότι μεταμελεί πραγματικά, όταν έχει κατ’ εξακολούθησιν σεξουαλικά αδικήματα γενετήσιας ζωής, κατά ανηλίκων; Κάπου πρέπει το μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο και όχι στην επιδερμίδα, την τυπική διαχείριση και διεκπεραίωση περιστατικών”.

Τα κριτήρια αποφυλάκισης

Ο ίδιος εξήγησε πως η υπόθεση αυτή, εν αναμονή και των εξελίξεων μετά το αίτημα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου να του διαβιβαστεί το σχετικό Βούλευμα της αποφυλάκισης Σειραγάκη: “Είναι μια αφορμή το ακυρωτικό να επανελέγξει κριτήρια– καθώς από το 1997 και μετά ακολουθεί μια πεπατημένη σε επίπεδο Νομολογίας – σε σχέση με την διαγωγή. Υποψιάζομαι ότι θα πρέπει να δει λίγο ουσιαστικότερα τα κριτήρια αυτά, ειδικά σε αδικήματα τα οποία είναι μακράς διάρκειας και είναι προϊόν προσωπικότητας, δεν είναι εκ περιστάσεως. Δεν έχεις να κάνεις με έναν τυπικό παραβάτη, μιλάμε για μια δομή προσωπικότητας η οποία διαχέεται σε μακρύ χρόνο και έρχεται χρόνια μετά τον εντοπισμό της συμπεριφοράς ουσιαστικά, να επικυρώνεται από τον παραβάτη. Δεν πρέπει η πολιτεία να σταθμίζει συμπεριφορές και τη διαχείριση που κάνει ένας κρατούμενος σε σχέση με έναν άλλο κρατούμενο -διότι τίθεται και ένα θέμα ίσης μεταχείρισης- που συγκλονισμένος θα πει ότι είναι λάθος αυτό που έκανα και για να πει στους άλλους υποψήφιους παραβάτες να μην το κάνουν. Είναι λάθος αυτό που έκανα”.

Οι πολλαπλές διαστάσεις

Ωστόσο, όπως υπογράμμισε ο κος Κοτζάμπασάκης, υπάρχουν πολλαπλές διαστάσεις στο ζήτημα, πέραν της ποινικής μεταχείρισης των δραστών, σε περιπτώσεις ειδεχθών εγκλημάτων. Πρόσθεσε συγκεκριμένα: “ Δεν μπορούμε να προλάβουμε την προστασία της υπόστασης των παιδιών μας, δυστυχώς, γιατί αυτό είναι το ερώτημα κάθε φορά που βγαίνει στην επιφάνεια από την υπόθεση αυτή. Πως φτάσαμε ως εδώ, πως βρέθηκαν παιδιά έρμαια και θύματα ακόρεστων ορέξεων σε τόσο χρόνο και σε μια μικρή κοινωνία; Κάλλιο προλαμβάνειν παρά θεραπεύειν: Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Στη συνέχεια πρέπει να δούμε η πολιτεία με τους φορείς και τους θεσμούς της πως στάθηκε απέναντι στο πρόβλημα, στο ουσιαστικό πρόβλημα. Πέραν της κράτησης, της ποινής της φυλακής, πώς στάθηκε απέναντι στις οικογένειες. Ποιες οικογένειες είχαν τη στήριξη να διανύσουν αυτό τον Γολγοθά, έναν βαρύ και δύσβατο δρόμο. Ποιος υπήρξε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, με διακριτικότητα, με εχεμύθεια και με όποιους τρόπους μια σύγχρονη πολιτεία μπορεί να λειτουργήσει. Έχει πολλές διαστάσεις το ζήτημα, μια από τις οποίες μόνο είναι η ποινική μεταχείριση του παραβάτη. Οπωσδήποτε βεβαια είναι σημαντική ως μήνυμα προς υποψήφιους δράστες παρόμοιων εγκλημάτων, με όλα αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια”.

Για την απόφαση αποφυλάκισης του Ν. Σειραγάκη: “Πρέπει να διυλίσουμε τον κώνωπα για να δούμε αν εφαρμόστηκε ο Νόμος επί της ουσίας”

Σε ό,τι αφορά την αποφυλάκιση του Ν. Σειραγάκη και το σχετικό βούλευμα το οποίο αναμένεται να διαβιβαστεί στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο κος Κοτζαμπασάκης υπογράμμισε: “Υπάρχει μια φιλολογία και μια αποστασιοποιημένη και μια πολιτικά ή νομικά ορθή αντιμετώπιση κατά την οποία θα λέγαμε ότι είναι μια τυπική διαδικασία, πληρούνται τυπικώς οι όροι και όλα καλά. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στα Βουλεύματα της υφ’ όρον απολύσεως κατά 99,9% έχουμε πρωτόδικα βουλεύματα και ομόφωνα. Όταν έχεις ένα βούλευμα το οποίο απορρίπτει την εφ’ όρον απόλυση, δηλαδή η πλειοψηφία των πρωτοδικών λέει ότι δεν πρέπει να βγει από τη φυλακή, αναγκάζεται ο αιτούμενος την απόλυση, να πηγαίνει στο Εφετείο σε δεύτερο βαθμό και έχεις μειοψηφία στο Εφετείο, καταλαβαίνει ο καθένας, ότι είναι ασυνήθιστη αυτή η υπόθεση. Αντιλαμβάνεται επίσης ότι η μειοψηφία ή η πλειοψηφία πρωτόδικα ή η μειοψηφία σε δεύτερο βαθμό, προφανώς έχει ισχυρή επιχειρηματολογία. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, προφανώς καλώς έπραξε και ζήτησε τη σχετική δικογραφία. Φαντάζομαι ότι θα ελεγχθεί εξονυχιστικά η άποψη της πλειοψηφίας και θα ληφθεί υπόψη σοβαρά η άποψη της μειοψηφίας. Σειρά δικαστών σε πρώτο και δεύτερο βαθμό είπαν ότι δεν πρέπει να εξέλθει της φυλακής ο συγκεκριμένος καταδικασθείς. Αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να διυλίσουμε τον κώνωπα για να δούμε αν εφαρμόστηκε ο Νόμος επί της ουσίας. Και επαναλαμβάνω καλή διαγωγή, χωρίς να συμπεριλαμβάνει μεταμέλεια και σαφή αρνητική στάση απέναντι στο παρελθόν δεν νοείται”.

goodnet.gr