Κραυγή αγωνίας από τον Γ. Λιονάκη: «Κάθε χρόνο στο νησί μας έχουμε 8-10 θανάτους από παράσυρση πεζών»

Ο πρόεδρος του Ε.Σ.Υ.Π.Ρ.Ο.Τ.Α.  Γιάννης Λιονάκης με αφορμή το νέο θανατηφόρο τροχαίο στο Ηράκλειο με τον θάνατο της 63χρονος Αννίκας Τριανταφυλλάκη από παράσυρση μηχανής στη λεωφόρου Κνωσσού, παρουσιάζει τα στοιχεία με τα θανατηφόρα δυστυχήματα στη Κρήτη από παράσυρση πεζών.

Παράλληλα εκφράζει κραυγή αγωνίας για όλα αυτά τα δυστυχήματα αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Κάθε χρόνο στο νησί μας έχουμε 8-10 θανάτους από παράσυρση πεζών. Και δεν έχουμε και τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου να φανταστεί κανείς. Και όμως, το 15%των θανάτων είναι παρασύρσεις πεζών, κυρίως ευάλωτων χρηστών του δρόμου όπως παιδιά και ηλικιωμένοι.

Θα μπορούσαν να μη συμβαίνουν; Προφανώς! Αλλά ποια αγωγή και ποια προσοχή θα μας βοηθούσε σαυτό; Όταν έχεις όριο ταχύτητας τα 50 χλμ και ζητάς να γίνει αυτό το όριο 30 και ακούς φωνές ότι θα παρακωλύεται η κυκλοφορία, όταν δεν μάθαμε ότι η κάθετη διάσχιση δρόμων γίνεται μόνο από διαβάσεις πεζών, όταν για να φτάσεις στην διάβαση πρέπει να βάδισεις σ’ αυτήν από πεζοδρόμιο κι αυτό δεν υπάρχει,όταν φτιάχνεις διάβαση μόνο για να περάσεις απέναντι αλλά δε σκέφτηκες ότι μπορεί να χρειαστεί να συνεχίσεις την πορεία σου στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και εκεί δεν έχεις διάβαση αλλά κι αν είχες λίγο παραπάνω δεν έχει πεζοδρόμιο, τότε τι κάνεις;

Πότε πήραμε τα παιδιά μας στην ηλικία των 4-5 χρονών να τα ξεκινήσουμε να εξοικειώνονται στο δρόμο ας πούμε για το σχολείο; Να μάθουν δηλαδή σε ποια πλευρά του δρόμου θα βαδίζουν, σε ποια κατεύθυνση θα πρωτοελέγξουν και με ποιο τρόπο στη συνέχεια θα περάσουν απέναντι. Πότε υιοθετήσαμε πρακτικές χαμηλής ταχύτητας των 30 km που ξέρεις ότι αν γίνει το λάθος τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι τραγικά.

Πότε συνειδητοποιήσαμε ότι η απόσταση από την ταχύτητα των 30 km μέχρι τα 50 km δεκαπλασιάζει την πιθανότητα του τροχαίου θανάτου; Πότε μιλήσαμε για τα ανοιχτόχρωμα ρούχα που πρέπει να βάλουμε ή τα ανακλαστικά στοιχεία που πρέπει να έχει ο πεζός ιδιαίτερα όταν περπατάει την νυχτερινή ώρα; Πότε θα σταματήσουμε να στεναχωριόμαστε και να ευχόμαστε ..καλό παράδεισο έτσι απλά χωρίς να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε;»