Γ. Λογιάδης: Καίρια συμπεράσματα για την ακούσια νοσηλεία ψυχιατρικά ασθενών
Ο Βουλευτής Ηρακλείου του ΜέΡΑ25, κ. Γεώργιος Λογιάδης, έπειτα από δύο ερωτήσεις του, κατά το τελευταίο τρίμηνο, προς τους αρμοδίους Υπουργούς, με θέμα την ακούσια νοσηλεία, κατέληξε σε ωφέλιμα συμπεράσματα τα οποία κοινοποίησε με επιστολή του στην ιατρική κοινότητα και στους αρμοδίους φορείς, ενώ ταυτοχρόνως, λόγω των αυξανόμενων σε αριθμό προβλημάτων σχετικών με τα ψυχιατρικά νοσήματα που η κοινωνία μας αντιμετωπίζει και τη μεθοδευμένη αποδιοργάνωση του ΕΣΥ, από την Κυβέρνηση της ΝΔ, θεωρεί επιβεβλημένη την ενημέρωση όλων των πολιτών.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Λογιάδης, έχοντας λάβει γνώση του κλινικού έργου του Ψυχιάτρου, κ. Εμμανουήλ Πασπαράκη, στο Κατάστημα Κράτησης Νεαπόλεως Λασιθίου και πρόσφατης επιστολής του ιατρού προς τους Ιατρικούς Συλλόγους Κρήτης με το ερώτημα του ρόλου αυτών στη διαδικασία εξέτασης ασθενών υπό το καθεστώς της ακούσιας νοσηλείας, βάσει του νόμου 2071/1992, κατέθεσε ερώτηση για την αντιψυχωσική θεραπεία depot προς τα αρμόδια Υπουργεία, καθώς και επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας για το ρόλο των Ιατρικών Συλλόγων στη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας.
Βασιζόμενος στις απαντήσεις του Υπουργού Προστασίας του πολίτη κ. Θεοδωρικάκου και της Υφυπουργού Υγείας κας Ράπτη, ο κ. Λογιάδης καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:
Η εφαρμογή υπό όρους αποφυλάκισης των κρατουμένων σωφρονιστικών ιδρυμάτων που πάσχουν από διπλή διάγνωση (ψυχωσική συνδρομή και τοξικομανία), με την προϋπόθεση της ιατρικής παρακολούθησης στην κοινότητα άπτεται των αρμοδιοτήτων των κατά τόπους Εισαγγελιών και Συμβουλίων Πλημμελειοδικών. Τούτο, υποδεικνύει ότι υπό το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο είναι δυνατή η εφαρμογή του μέτρου της νοσηλείας ψυχιατρικά ασθενών στην κοινότητα. Η οποιαδήποτε δε θεραπεία θα πρέπει να χορηγείται με τη συναίνεση του ασθενούς και βάσει του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας.
Οι γνωματεύσεις των δύο Ψυχιάτρων για την εισήγηση περί ακούσιας νοσηλείας ψυχιατρικά ασθενών μπορούν ισάξια να προέρχονται από ιατρούς του ΕΣΥ και από ιατρούς του ιδιωτικού τομέα βάσει του νόμου 2071/1992, ενώ οι Ιατρικοί Σύλλογοι βάσει της παραγράφου 3, του άρθρου 96 του ισχύοντος νόμου, έχουν θεσμικό ρόλο και θα πρέπει να ορίζουν ανά διετία τον κατάλογο των Ψυχιάτρων (ιδιωτών και ιατρών του ΕΣΥ) που θα αναλαμβάνουν την αξιολόγηση των περιστατικών της ακούσιας νοσηλείας.
Τα ανωτέρω συμπεράσματα του κ. Λογιάδη οδηγούν στην επιτακτική ανάγκη διαφοροποίησης όλων των αρμοδίων ιατρών, φορέων και υπηρεσιών του κράτους μας ως προς τακτικές στρεβλής εφαρμογής του νόμου 2071/1992, περί ακούσιας νοσηλείας.
Ο νόμος θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τα προβλεπόμενα, προς όφελος της υγείας των ασθενών, του δημοσίου συμφέροντος και της δημόσιας τάξης.
Η δυνατότητα που δίνει ο νόμος περί ακούσιας νοσηλείας, από το 1992 και εξής, ώστε η αξιολόγηση των περιπτώσεων ασθενών να βασίζεται ισάξια σε γνωματεύσεις Ψυχιάτρων του ΕΣΥ και του ιδιωτικού τομέα και η δυνατότητα της νοσηλείας των ψυχιατρικά ασθενών στην κοινότητα, υπό την εποπτεία της κατά τόπους Εισαγγελίας, οδηγεί στην προοπτική βελτιστοποίησης του χρόνου εξέτασης τέτοιου τύπου περιστατικών, θα αποφορτίσει το ΕΣΥ, με αποτέλεσμα τη βελτίωση της παροχής των υπηρεσιών του, δίχως την εφαρμογή ΣΔΙΤ ή ιδιωτικοποιήσεων, όπως συστηματικά η Κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί και επιδιώκει με κάθε τρόπο να εφαρμόσει.