Ο Γιώργος Νικηφόρος Ζερβάκης αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους κρητικούς καλλιτέχνες και μίλησε για όλους και για όλα στο iraklionews.
Ο σπουδαίος κρητικός καλλιτέχνης, στο μοναδικό του ταξίδι, εξιστορεί τα πρώτα του βήματα, αποκαλύπτει τα πρότυπα που είχε από μικρό παιδί, αναφέρει τα κομμάτια που τον έχουν σημαδέψει, ενώ τονίζει και το πόσο μεγάλη σημασία έχει ο τόπος καταγωγής του.
Απολαύστε τη συνέντευξη του:
-Πότε ξεκινήσατε τη μουσική σας σταδιοδρομία;
-9 ετών πρώτη φορά παρακολούθησα μαθήματα στη σχολή του αείμνηστου Σπύρου Σηφογιωργάκη στο Τυμπάκι, αξέχαστες αναμνήσεις δίπλα σε αυτόν το υπέροχο άνθρωπο που μας δίδαξε αρκετά πράγματα που δεν είχαν απαραίτητα να κάνουν με τη ίδια τη μουσική αλλά με μια στάση ζωής. Πραγματικός δάσκαλος. Στη συνέχεια εκεί στην εφηβεία ήρθαν αρκετά διαφορετικά ακούσματα με την ελληνική ροκ να παίζει σημαντικό ρόλο. Όταν δε ανακάλυψα πόσο ροκ είναι η κρητική μουσική ήταν και η στιγμή που βρήκα τον ηχο μου.
-Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες αυτοί που θαυμάζατε και είχατε ως πρότυπα;
Το Βασίλη Σκουλά παρακολουθούσα πολύ από μικρός, τον Νίκο Ρινακάκη, το Γιώργη Παπαδάκη, το Μιχάλη Τζουγανάκη, αργότερα το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιάννη Αγγελάκα , το Παύλο Παυλίδη, τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου , πάνω κάτω οι ίδιες εφηβικές ανησυχίες με «ταλαιπωρούν» ακόμη!
-Μέσα σε αυτή την σπουδαία διαδρομή που είχατε στο χώρο της κρητικής μουσικής, ποιες είναι οι συνεργασίες που απολαύσατε περισσότερο;
Αυτή με τους συνεργάτες μου, το Μιχάλη Παχάκη, το Δημήτρη Ζωγραφάκη , το Νίκο Παγωμένο , το Μιχάλη Μπουτσάκη & τον Αντώνη Γεωργιλαδάκη. 12 χρόνια μαζί με σεβασμό και πολύ αγάπη για την κρητική μουσική συμπορευόμαστε. Συνεχίζουμε.
-Υπάρχουν κομμάτια που σας έχουν σημαδέψει; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;
Θυμάμαι από πάντα τα «άστρα μην με μαλώνετε» , «Μαχαιριές» «Ήτανε μια φορά» , «άσπρα πουλιά», «σε ψηλό βουνό» ακόμα τραγούδια όπως το «μικρές νοθείες» «έγινε η απώλεια συνήθεια μας» «τα λόγια και τα χρόνια» και παρά πολλά ακόμα .
-Πείτε μας ορισμένους λυράρηδες που έχετε ξεχωρίσει, τόσο μεγαλύτερους, όσο και νεότερους στην ηλικία.
Θανάσης Σκορδαλός , Κώστας Μουντάκης και Λεωνίδας Κλάδος με συγκινούν με αμείωτη ένταση , ο Παύλος ο Μυριδάκης , ο Παντελης Σταυρουλάκης.
Από την νέα γενιά το Κωστή το Σαριδάκη που μου φέρνει όλο και πιο πολύ ένα ξεχασμένο παλιό άρωμα που αναζητούσα , θαύμαζα και καμαρώνω πολύ από όταν ήμασταν παιδιά και ίδια ηλικία τον Νίκο το Μανιουδάκη, ξεχωρίζω πολύ το Γιώργη το Στρατάκη γιατί δημιουργεί πολλά νέα πράγματα, το Νεκτάριο Κλωστράκη, είναι μακρύς ο κατάλογος θα μπορούσα να γράφω παρά πολλα ονόματα.
-Επισκέπτεστε τον τόπο καταγωγή σας; Και πόσο σημαντικό μέρος είναι για εσάς;
Μια ρίζα μας θρέφει και μας στηρίζει. Η αδυναμία μου για τη Μεσσαρά έχει γίνει και Περιπαιχτικός λόγος για τους φίλους μου αρκετές φορές. Θα ήθελα πολύ να ήμουν μόνιμα στο χωριό μου όμως οι συνθήκες δε το επιτρέπουν ακόμα. Εκεί είναι οι μυρωδιές μου οι αναμνήσεις μου , τα όνειρα μου, οι δικοί μου άνθρωποι.
Δεν είναι απλά σημαντικό μέρος για εμένα είναι τα πάντα, που κουβαλώ όπου και αν έχω βρεθεί.
-Μπορείτε να μας πείτε πως βλέπετε την επόμενη γενιά κρητικών μουσικών;
Με πολύ ενθουσιασμό και όρεξη , υπάρχει μια φούντωση νέων μουσικών που είναι και πολύ καλά καταρτισμένοι και με γεμίζει αισιοδοξία πως θα βγουν πολλές νέες ιδέες που θα στηρίζονται στη παράδοση μας χωρίς να την αναπαριστούν αλλά δίνοντας της τη φρεσκάδα και την δυναμική που της αξίζει.
-Τέλος, θα θέλαμε να δώσετε μια συμβουλή στα νέα παιδιά που ασχολούνται με την Κρητική μουσική.
Κυρίως στους γονείς θελω να πω να μη βιάζονται και μη πιέζουν καταστάσεις με τα παιδιά τους. Ο χρόνος θα σε κατατάξει εκεί που πρέπει. Η εμπειρία έρχεται με το χρόνο και μέσα από πολύ τριβή με το χώρο της μουσικής. Ότι αξίζει δε θα χαθεί.
και Facebook 
